Cześć wszystkim, nazywam się Gienia (takie imię nadała mi ciocia w lecznicy). Całe szczęście, że napotkałam takich dobrych ludzi na swojej drodze, nie to, żebym im pokazała, że się cieszę, nawet ugryzłam, ale w głębi serduszka wiem, że chcą dla mnie dobrze. Zacznę od początku.

Ciocia ( wolontariuszka Fundacji Kotikowo ) znalazła mnie 25.05.2020 na jednym z osiedli w Pruszczu Gdańskim. Strasznie kichałam, miałam gile po pas, nie miałam siły nawet podejść pod miskę z jedzeniem, wstyd się przyznać ale nawet miałam osikane łapki z tego osłabienia. Kiedy ciocia przyszła do mnie i dała mi kawałek jedzonka, nie mogłam go wywąchać, zjadłam liście leżące obok, miałam tak bardzo zaklejony nosek, że nie wiedziałam w którym miejscu leży. Ciocia złapała mnie w swoją bluzę i zawiozła do lecznicy Zwierzyniec w Gdańsku.

W lecznicy stwierdzili , że jestem osłabiona, odwodniona i prawdopodobnie mam anemię, muszę zostać na tydzień , aby trochę się podleczyć. Na początku trochę nasyczałam na wszystkich, bo strasznie się bałam, ale zostałam pochwalona, że załatwiam się do kuwety. Dzisiaj rano tj. 26.05.2020 zrobili mi badania krwi, jutro mają być wyniki.

Pobyt w szpitaliku to ok 650+ dodatkowe badania, to wydatek bardzo duży na jednego kota. Ciocia powiedziała, że będzie szukała mi domku i nie pozwoli mi wrócić na ulicę. Uwierzycie? Ja, taka chora, zasmarkana, zwykła bura koteczka, mam niby szansę na lepsze życie? Bardzo bym chciała. Tamto nie było kolorowe, czasami miałam co jeść ale często byłam głodna , bywało zimno i mokro.

Nieśmiało wspomnę, że zostało tam jeszcze moje rodzeństwo w ilości 8 szt.( 4 siostry i 4 braci ). Wiem, że moje leczenie dużo kosztuje ,ale może jak zostanie jakiś grosz, to ciocia pomoże im również. Na razie proszę Was o wsparcie na moje leczenie.Zaczęłam wierzyć, że mnie się uda poukładać życie kocie.

Fundacja potrzebuje pomocy, aby mogła pomagać chorym zwierzętom takim jak ja.

Wierzymy w Wasze dobre serduszka , że uda się zebrać kwotę na leczenie Gieni.

Wolontariusze Fundacji