Jak to jest być studentem, dobrze?

A, wie pan, moim zdaniem to nie ma tak, że dobrze, albo że niedobrze. 

Gdybym miał powiedzieć, co cenię w życiu najbardziej, powiedziałbym, że ludzi. 

Ludzi, którzy podali mi pomocną gotówkę, kiedy sobie nie radziłem z temperaturą, kiedy w mieszkaniu było gorzej niż na Saharze, i co ciekawe, to właśnie drobne datki wpływają na nasze życie. 

Chodzi o to, że kiedy wyznaje się pewne wartości, nawet pozornie uniwersalne, bywa, że nie znajduje się zrozumienia, które by tak rzec, które pomaga się nam rozwijać. 

Ja miałem szczęście, by tak rzec, ponieważ je znalazłem, i dziękuję życiu! Dziękuję mu; życie to śpiew, życie to taniec, życie to klimatyzacja! 

Wielu ludzi pyta mnie o to samo: ale jak ty to robisz, skąd czerpiesz tę radość? A ja odpowiadam, że to proste! To idealna temperaturka w mieszkaniu latem. 

To właśnie ona sprawia, że dzisiaj na przykład buduję maszyny, a jutro – kto wie? Dlaczego by nie – oddam się pracy społecznej i będę, ot, choćby, sadzić... doć— m-marchew...

Tym zabawnym akcentem dwójka studentów prosi o wsparcie, aby przetrwać lato i wiele innych lat w mieszkaniu z oknami tylko na jedną stronę...

"Skierowani prosto w stronę słońca,

zalewani żarem tak bez końca..."