Zawsze miałem lekkiego hopla motoryzacyjnego, ale z budżetem początkującego komika być fanem motoryzacji to tak jakbym stracił nogi i chciał uprawiać jazdę figurową na łyżwach.

Rok temu spełniłem marzenie i kupiłem jeepa grand cherokee z 97 roku. 10 lat jeden właściciel… auto w oryginale… cud…

wymagał oczywiście sporo pracy i serca, które z radością w niego włożyłem. Auto do tej pory przejechało ze mną 21 000 km wożąc moją komedię ku uciesze ludzi po Polsce.

Ale podły los postanowił, że nie może być tak pięknie.

Padł most napędowy…

Przy tym co włożyłem i ile mogłem wziąć za auto bez mostu nie było opcji sprzedaży.

Czyszcząc swój budżet do zera kupiłem most…

Oczywiście los postanowił znów zagrać mi na nosie i okazało się, że sporo części w tylnym zawieszeniu jest do wymiany…

trudno…

dam radę…

kupiłem…

przyszedł czas radości, bo auto zrobione…

Pozostaje zapłacić za robotę…

I tu już mój portfel powiedział „chyba żartujesz”

3200 to kwota jaką muszę zapłacić za cały ogrom roboty w aucie…

jak śpiewał Kazik „tylko wiarygodny jest artysta głodny”.

Dieta mi nie zaszkodzi, ale auto jest podstawowym narzędziem komika… bez niego mam dość ograniczone możliwości…

Dlatego za każdą złotówkę na naprawę odwdzięczę się komedią…