Dajmy szansę Marysi, aby mogła być blisko swoich rodziców.

Wszyscy pacjenci onkologiczni a szczególnie dziecko potrzebuje wsparcia i sił od najbliższych, a zwłaszcza od rodziców. Aby mogli przelewać radość na swoje dziecko, sami powinni być blisko i mieć siłę, bo ciężar walki z nowotworem jest dźwigany również przez nich. Dajmy szansę Marysi, aby mogła być blisko swojej mamy i słuchać bajek do snu lub chociaż patrzeć na jej troskliwy uśmiech tak jak inne dzieci.

Agata jest mamą karmiącą i musi być stale przy dziewczynce. Piotr opiekuje się Alinką, siostrą Marysi w Lublinie, gdzie realizuje obowiązki zawodowe. Musi pokonywać trasę Lublin – Warszawa, aby cała rodzina mogła być chociaż przez chwilę razem.

Liczne koszty związane z transportem, zakwaterowaniem i wyżywieniem mogą sporo wynosić. Rodzice stawiają na pierwszym miejscu zdrowie Marysi i normalny rozwój Alinki. Wiąże się to z ciągłym załatwianiem spraw, konsultacjami, podróżami, pismami i telefonami. Naturalne jest, że sprawy zawodowe przechodzą na drugi plan co utrudnia im zdobywanie funduszy.

Realia szpitalne wiążą się z bolesnymi badaniami, podłączaniem i odłączaniem aparatury co po prostu sprawia ból dwu – letniej Marysi. Agata stara się odwracać uwagę dziecka od tych bolesnych chwil i zabierać ją do krainy, która powinna być światem dziecka. Piotr jak tylko potrafi szuka sposobów, aby rodzina mogła funkcjonować w sposób, który pozwala znaleźć odrobinę radości

w oczach swoich dzieci.

Leczenie może trwać nawet dwa lata i wymaga od rodziców i dziecka niezwykłej siły psychicznej.

Dzieci w wieku Marysi potrzebują być blisko, śmiać się, bawić, aby po prostu prawidłowo się rozwijać. Dzisiaj podejmujemy decyzję o tym jak będzie wyglądała przyszłość tej rodziny.

Przyjaciele Piotra i Agaty: Erwin, Ola i Karol