W moim przypadku silnego zaburzenia psychicznego związanego z traumą  konieczne jest ciągle stosowanie  środków farmakologicznych i stosowanie psychoterapii. Niestety leczenie wymaga dużego nakładu finansowego. Brak wsparcia od rodziny ,nawet emocjonalnego, zaskutkowało tym, że sama już sprzedałam wszystko co mogłam a teraz abym mogła kontynuować leczenie  jednak zgłaszam się po pomoc.

Odrzucone przez matkę dziecko, wychowywana przez ojca alkoholika. Wszystko działo się w jednym domu. Ciągłe kłótnie, bijatyki, przekleństwa, policja czy odwiedziny mops z gminy. Aż w pierwszy dzień wiosny ojciec powiesił się w garażu ja jako dziecko nie rozumiałam co się dzieje ale czułam ogromny strach zobaczyłam to przez okno, brat pobiegł na pomoc ojcu ale było za późno. Straż, policja, zbiegający się sąsiedzi a ja sama w pokoju patrząc z przerażeniem i płaczem przez okno. Po wszystkim zostałam sama, bez wsparcia psychologa bo matka uznała że i tak tego nie będę pamiętać. Sama nauczyłam się dbać o to aby nie opuszczać szkoły, obowiązków domowych mimo, że często miałam problemy z kontaktami z rówieśnikami.

 Obraz śmierci, który mnie prześladuje, brak wsparcia, wieczny lęk towarzyszący w życiu, który odbiera mi możliwość funkcjonowania w każdym środowisku społecznym.

Pragnę wyjść  z koła obłędu, poczuć spokój.