Kochani! Ci co mnie znają, doskonale wiedzą, że moim marzeniem od zawsze było latanie, a następnie prowadzenie małego pensjonatu z agroturystyką. Połowę z tych marzeń udało mi się zrealizować, jednak pandemia przyczyniła się do pogorszenia mojej sytuacji i marzenie o pensjonacie wisi na włosku. Sytuacja jest dla mnie o tyle tragiczna, że we wspomnianym domku w lesie mieszka moja mama a komornik jest bliski odebrania moich marzeń.

Przez pandemię lotów było niewiele, a banki odmówiły pomocy i zrezygnowały z wcześniej ustalonych warunków. Miałem pecha i trafiłem na niewłaściwych ludzi, którzy obiecali pomóc a wykorzystały moją ufność.

Czuje się niezwykle niezręcznie prosząc o pomoc, ale jestem zmuszony zwrócić się do Was o pomoc aby nie odebrali mi domu. Czasu mam niewiele, bo jedynie do połowy lipca, ale wierzę, że dobrych ludzi nie brakuje i pomożecie mi uratować mój mały pensjonat.  Zawsze jestem pełen optymizmu i mimo tak trudnej sytuacji w jakiej się znalazłem staram się iść przez życie z uśmiechem na twarzy.

Zawsze starałem się pomagać innym, a los odwrócił się tak, że sam muszę zwrócić się o pomoc. Każdy kto zdecyduje się mnie wesprzeć, może na mnie liczyć niezależnie czy potrzeba Wam kogoś do wniesienia kanapy na czwarte piętro, czy popilnowanie zwierzaka.

Jeśli uda mi się wyjść z długu i ukończyć domek, zapraszam każdego z Was do siebie na mazury, gwarantuje cudownie spędzony czas.

Dziękuję za wsparcie jakie mi okazujecie na każdym kroku! Jestem wdzięczny za wszystkich dobrych ludzi, którzy są wokół mnie.