Jestem samodzielnie wychowująca matką prawie 7 letniej córki która od urodzenia większość swojego wczesnego dzieciństwa spędziła na oddziałach szpitalnych ze względu na ciężką do zdiagnozowania przyczynę jej częstych zachorowań na zapalenie płuc. Po trzech latach, po wielu pobytach w szpitalach w całej Polsce udało się zdiagnozować astmę oskrzelową i refluks dużego stopnia kwalifikowany do zabiegu operacyjnego.

Pod opieką specjalistów udało się załagodzić objawy chorobowe i obecnie dziecko jest pod stałą kontrolą lekarską oraz przyjmuje stałe leki które bardzo jej pomagają.

Staram się pogodzić pracę na pół etatu z opieką nad córką co bywa ciężkie w obecnych czasach ze względu na pandemię . Często jedynym rozwiązaniem jest praca na popołudniowe i nocne zmiany by zapewnić jej odpowiednią opiekę.

W październiku tego roku zgłosiłam się do lekarza w celu skontrolowania swojego stanu zdrowia który znacząco uległ pogorszeniu i utrudniał mi normalne funkcjonowanie.

W trakcie rutynowego badania kontrolnego u ginekologa wykryto u mnie zrośnięte jajniki i torbiele który został określony jako podejrzane. Badania antygenów nowotworowych wyszły podwyższone dlatego w trybie pilnym zostałam pokierowana na konsultację do ordynatora oddziału Ginekologiczno Onkologicznego w Katowicach. Po badaniu i wywiadzie rodzinnym który wskazywał na podejrzenie nowotworu zadecydował o założeniu mi karty DILO, karty szybkiej ścieżki onkologicznej która ma na celu skrócić do minimum czas diagnostyki pacjentów z podejrzeniem raka.

Wyniki były omawiane w Katowickim szpitalu na konsylium lekarskim i tam zapadła decyzja o przyjęciu mnie na oddział w celu dalszej diagnostyki laparoskopowej z histopatologicznym badaniem śródoperacyjnym.

W trakcie operacji usunięto liczne zrosty i torbiele które na szczęście okazały się niezłośliwe jednak diagnozą była endometrioza.

Endometrioza to przewlekła choroba w przebiegu której tkanka wyścielająca macicę – endometrium, obecna jest poza jamą macicy. Może być obecna na jajowodach, otrzewnej, jajnikach, pęcherzu moczowym, płucach a nawet mózgu.

Tkanka ta reaguje na zmiany stężenia hormonów w trakcie cyklu a więc rośnie i krwawi a krew która nie ma ujścia gromadzi się w narządach co prowadzi do stanów zapalnych, powstawania zrostów i torbieli.

Rozpoznanie choroby jest bardzo ciężkie ze względu na brak lekarzy zajmujących się tą chorobą.

Wymaga ona dogłębnej diagnostyki w specjalistycznych ośrodkach endometriozy których w Polsce niestety jest niewiele i są one prywatne. Przyczyny jej powstawania nie są do końca znane, choroba jest histopatologicznie łagodna ale klinicznie złośliwa – niszczy narządy wewnętrzne przez naciekanie. Pęcherz moczowy, macicę, miednicę, żołądek, wątrobę. Obumieraja nerki i jelita. Destrukcja jak przy raku.

Dominującym objawem choroby jest przewlekły ból, wpływa również na płodność. Leczenie obejmuje terapię hormonalną oraz leczenie chirurgiczne. W ciężkich przypadkach stosuje się leczenie radykalne, czyli usunięcie macicy wraz z jajnikami co nie daje 100 procent pewności pokonania choroby i niesie za sobą szereg skutków ubocznych.

Leczenie w Polsce jest nierefundowane. Istnieje tylko kilka ośrodków w Polsce które podejmują się leczenia endometriozy z różnym skutkiem jednak wiele kobiet podejmuje się leczenia za granicą gdzie koszt operacji sięga kilkudziesięciu tysięcy złotych.

Częste konsultacje, badania trzeba opłacać z własnej kieszeni. Jestem na początku leczenia choroby i koszta są przeogromne. Sama wizyta u specjalisty bez dodatkowych badań to koszt około 400zł nie licząc dojazdów.

W najbliższym czasie muszę umówić się na konsultację u polecanego specjalisty od endometriozy oraz wykonać badanie genetyczne z którego dowiem się czy jestem nosicielką genów odpowiedzialnych za dziedziczność raka jajnika oraz raka piersi bo w rodzinie miałam podobne przypadki.

Koszt takiego badania to 1500zł, do tego dochodzą koszty konsultacji, specjalnego rezonansu dostosowanego dla pacjentek z endometriozą i innych dodatkowych badań.

Koszta są ogromne i jak na razie dalsza diagnostyka i leczenie jest poza moim zasięgiem dlatego zwracam się z prośbą o wsparcie w dalszym leczeniu.