Cześć, mam na imię Magda i bardzo bym chciała przedstawić wam naszego czworonożnego przyjaciela Bronksa, który od 4 lat jest członkiem naszej pięcioosobowej rodziny do której zaliczam się ja, moja kochana mama, brat oraz szesnastoletnia suczka Sara. 

Zanim Bronks do nas trafił miał trudną przeszłość, co idzie w parze z traumami. Wielu właścieli, wiele niegodziwych sytuacji i krzywd, które nigdy nie powinny dotknąć żadnego zwierzęcia, tak wiele już wycierpiał. W raz z rodziną postanowiliśmy zmienić życie Bronksa na pełne miłości i psiego szczęścia do końca jego dni, jednak nie spodziewaliśmy się, że koniec może nadejść tak szybko… 

Od ostatniego czasu zauważyliśmy że nasz Bronks zaczął się dziwnie zachowywać, piszczał przy codziennych czynnościach takich jak: wychodzenie na spacer czy podnoszenie się .Szukaliśmy przyczyny wiele dni, a nawet tygodni co nie dawało skutku, ciągłe faszerowanie lekami i zastrzykami spędzało nam sen z powiek, ponieważ z Bronksem było co raz gorzej. Finalnie nasz pupil przestał chodzić, a nawet podnosić się o własnych siłach. Tak bardzo cierpiał pomimo tego, że leżał w ciągłym spoczynku, wynoszenie go na rękach, żeby mógł wykonać podstawowe potrzeby fizjologiczne też zdało się na nic, byliśmy przerażeni. Stan Bronka ciągle się pogarszał, lecz w końcu przyszedł dzień diagnozy, która ugięła nam kolana- „Dyskopatia kręgosłupa” choroba, która daje szereg neurologicznych objawów, co może sprowadzić na naszego przyjaciela okrutny wyrok. Choroba wynika z wypadnięcia, degeneracji lub przesunięcia tarczek międzykręgowych w kręgosłupie, co prowadzi do ucisku na rdzeń kręgowy i dolegliwości bólowych. Jedyną szansą jest bardzo kosztowna operacja, niestety nasze wszystkie oszczędności zostały przeznaczone na wszelkie potrzebne mu leki i zastrzyki, dzięki którym będzie w stanie wytrwać do czasu operacji, której potrzebuje jak najszybciej. Operacja odbędzie się w Warszawie, która oddalona jest od nas 350km. Po operacji Bronks wymaga stałej opieki 24h/7 przez 6 tygodni, kosztownej fizjoterapii, również z dała od domu, a także farmakoterapii. 

Nasz ukochany czworonożny przyjaciel ginie nam w oczach przez ciągłą utratę masy (5 w ciągu zaledwie kilku dni). 

Błagamy o pomoc dla naszego Bronksa o symboliczną złotówkę lub udostępnienie, tak wiele już przeszedł w swoim krótkim życiu, nie pozwólmy mu kojarzyć życia z bólem. Nasza rodzina bez niego już nigdy nie będzie taka sama.