• Ja powiem!
• Nie! Ja!
• Nastąp się, kiedy będę mówić!
• Bo mama, Asia znaczy, mówi, że są tu...

Wspólnie, jeden przez drugiego:

DOBRZY LUDZIE! 

• I, że oni pomogą, żebyśmy mogli jeść te musli dla seniorów, i te, te… słodki!
• Wysłodki! Jejku, mówiłam, że ja będę mówić…
• I pić taki syrop na wątrobę! 
• Tylko tych badań krwi, to ja nie lubię…
• Noo… ale mama mówi, że to po to, żebyśmy mogli biegać po pastwisku i kąpać się w stawie, to może ma rację, że trzeba je robić. 

Dzień dobry, jestem Asia, zwana też przez moich kopytnych podopiecznych mamą. Sami podopieczni przedstawili się Wam już, ze sporą ilością końskiego szyku i stylu, powyżej. To konie, łagodna seniorka Lena, lat 29 i senior Lotar (w zasadzie, może być też sénior, z hiszpańskiego i z odpowiednim akcentem, bo charakteru mu nie brak), lat 25. Do stada należą też cztery młodsze konie. Magnat, już pełnoletni, również przymierza się do zmiany kategorii wiekowej na ‘koń wymagający większej opieki’. 

Powiem wprost zamiast owijać w bawełnę, nawet jeśli byłaby najlepszej jakości, pochodziła z certyfikowanych upraw i była barwiona farbą z gwarancją nietoksyczności. Zrzutkę założyłam, bo ważne dla mojego serca jest zabezpieczyć moim staruszkom wszystko, czego potrzebują…

Lista potrzeb jest długa: specjalistyczna karma dla Leny, która ma szczątkowe uzębienie i w związku z tym, nie daje rady jeść siana. W okresie jesienno - zimowym, 4 razy dziennie, karmię ją papkami, które jej to siano zastępują. Składają się z dużej ilości włókna moczowego (wysłodki buraczane, trawokulki, lucernokulki). Dodatkowo Lena dostaje otręby pszenne i ryżowe, a także wspomniane na samym początku, musli dla seniorów. Lotar stopniowo dołącza do beneficjentów mojego programu końskiej opieki geriatrycznej. Z roku na rok stan jego uzębienia się pogarsza i choć to naturalny proces, to ten siwy staruszek również potrzebuje coraz bardziej specjalistycznego żywienia. 

Pewnie większość z Was słyszała kiedyś, jak, poprzedzone długim westchnieniem, z ust ludzi w wieku słusznym, padają słowa: starość nie radość. Ważne dla mnie jest zrobić co w mojej mocy, aby tę tendencję odwrócić i zadbać konie na stare lata. Żeby utrzymać je w jak najlepszej kondycji, aby sierść lśniła, a one same parskały z zadowolenia, potrzebują profilaktycznych badań krwi oraz koniecznych zabiegów weterynaryjnych: kontroli uzębienia i wizyt kowala. Ubiegłoroczne badania krwi wykazały anemię u obu koni, jeden potrzebował również wsparcia wątroby. Takie wyniki analiz medycznych wymagają wprowadzenia dodatkowej suplementacji,a zakup koniecznych suplementów, to kolejny cel tej zrzutki. 

Kochani, tu prośba do Was. Dobrzy Ludzie, którzy poczujecie, że los tych koni również dotyka waszego serca. Proszę o wsparcie finansowe. Każda wpłata, nawet jedna złotówka, to krok ku szczęśliwej końskiej emeryturze. A ja zobowiązuję się zagospodarować i przeznaczyć każdą złotówkę dla najwyższego końskiego dobra Leny i Lotara, które już przez swoje życie dały ludziom dużo piękna, czułości, ciepła i bycia w bliskości.

• Lena, a może ja zacznę chodzić do pracy, żeby zarobić na te nasze przysmaki i badania? 
• Tak? I co niby miałbyś robić?
• No… mógłbym, na przykład, klikać w klawiaturę, to wydaje się być łatwe!
• Lotar… z twoich żartów to koń by się uśmiał!