Bracia Miłosierdzia prowadzą w Tanzanii wiele ośrodków pomocowych. Jest tu szpital psychiatryczny, centrum rehabilitacji dzieci z chorobami umysłowymi, warsztat dla głuchoniemych, schronisko dla młodzieży, szkoła policealna i kursy dla młodocianych matek.

Poszerzeniem i dopełnieniem spektrum pomocy oferowanej dzieciom i młodzieży jest uruchomiony niedawno dom dla sierot w Dar Es Salaam. Jego zadaniem jest ściągnięcie z ulicy bezdomnych dzieci i zapewnienie im w miarę normalnego startu w dorosłość. Drugim aspektem jest utworzenie azylu dla sprzedawanych na żony dla starych facetów dziewczynek. W Tanzanii są one wydawane za mąż wbrew własnej woli już w wieku 12-14 lat. Sierociniec zapewni im ochronę do czasu osiągnięcia pełnoletności i zdobycia wykształcenia.

Przekazana nam pod sierociniec nieruchomość wymaga pilnego remontu. Nie ma tu bieżącej wody ani elektryczności, większość pomieszczeń nie jest jeszcze ukończonych. Ściany wymagają otynkowania, a posadzki wyłożenia płytkami. Mimo to musieliśmy już przyjąć 10 dzieci w wielu od 1 do 10 lat, sześciu chłopców i cztery dziewczynki. Dzieci śpią na dwóch gąbkach i jedzą tylko puree kukurydziane z gotowaną fasolą.

Według moich szacunków przygotowanie sierocińca do użytkowania wymagać będzie nakładu około 30 tys zł (zakup łóżek i materacy, kuchenki gazowej i lodówki, doprowadzenie wody, zrobienie toalet itd.). Natomiast utrzymanie miesięczne każdego dziecka oscylować będzie wokół 500 zł miesięcznie (jedzenie, środki higieny, ubezpieczenie zdrowotne, pomoce szkolne itd.), czyli 20 dzieci to wydatek 10 tys zł miesięcznie.

Potrzebna do uruchomienia sierocińca kwota jest zatem bardzo duża i trudno ją będzie uzyskać od nielicznych darczyńców. Cała nadzieja w licznych lecz drobnych wpłatach.