Większość osób kojarzy mnie z kotami, ale niewiele osób wie, że jestem…psiarą. Uwielbiam psy zwłaszcza swoje i te, z którymi w jakiś sposób miałam styczność i jestem emocjonalnie związana.

Moja prośba dotyczy wsparcia działań Pauliny i Remika (Fundacja Głosem

Zwierząt), którzy w przeciągu 3 lat pomogli ok. 150 psom z miejskiego schroniska SOS w Klępinie Białogardzkim, w którym od prawie 7 lat systematycznie wyprowadzam wybrane psy na spacery. 

Kondycja finansowa Fundacji jest kiepska, a ja poniekąd czuję się w obowiązku szukać sposobów, aby ją wesprzeć i podziękować im za uratowanie tylu żyć.

Od 2020 roku* do pierwszego kwartału tego roku, przyjęli pod swoje skrzydła psy schroniskowe, uznawane za niebezpieczne i nieadopcyjne. Stare, chore, nierokujące i nie odnajdujące się w schroniskowych warunkach. Pomogli mi również wyadoptować psy spoza

schorniska, z tragicznych warunków oraz wykastrować szczeniącą się właścicielską sukę. 

Większość z psów znalazło domy stałe, ale są też i takie, które jeszcze tych domów nie mają, przebywają na domach tymczasowych, domowych hotelikach, które trzeba miesięcznie utrzymać, kontrolować stan zdrowia, leczyć jak jest taka konieczność. Wiele z nich musi przyjmować na stałe leki i suple. Psy są szczęśliwe tam gdzie przebywają. Nie koczują za kratami schroniska, jedynie potrzebują piniążka, żeby to sielankowe życie utrzymać.

LAO, pies groźny nieobsługiwany, któremu groziło uśpienie. Obecnie jego wszystkie potrzeby są spełniane w hoteliku. 

NORD adoptowany jako młodzieniaszek wrócił do schroniska, w którym żył kilka lat.

Również jest w hoteliku, żyje w pełnej zgodzie z psami i jest szczęśliwy.

FRYDERYK, kiedyś pełnił funkcję stróża i wraz z Sabą (niestety odeszła) kilka lat czekali na zakończenie postępowania sądowego. Twkił za kratami, nie wiedział co to smycz, więc nie wychodził na normalny spacer. Obecnie żadnej smyczy nie potrzebuje.

NISIO, starowinka jest na dożywotnim domu tymczasowym.  

LENON również na dożywotnim domu tymczasowym

BENIO dziaduszek również ma swój dożywotni tymczas.

NUBIŚ ma swoje idealne miejsce na ziemi.

Kiedyś koczował pod Biedronką ze swoim Panem złomiarzem. Po jego śmierci z psim kolegą z podwórka trafił za kraty. Nubiś swoje ostatki spędza w ciepłym łóżeczku na dożywotnim tymczasie a kolega znalazł dom stały. 

KRAKERS stracił czucie w tylnych łapach. Zabranie ze schroniska, rehabilitacja i kosztowne leczenie postawiło go na nogi i cieszy się obecnie życiem na dożywotnim tymczasie.

CIASTEK spędził wiele lat w schronisku J. Harłacza, gdzie jego domem była buda z której nie wychodził. Po interwencyjnym odbiorze psów trafił do miejskiego schroniska z którego zabrała go Paulina i obecnie żyje na dożywotnim tymczasie właśnie tak.

MONTI również w tym samym prywatnym schronisku spędził wiele lat nie wychodząc budy.

TOBIASZEK, w schronisku siedmiokrotnie! wracał z adopcji. Również jest na domu tymczasowym.

TALU, staruszek z nowotworem emeryturę spędza otoczymy miłością, pełną opieką na dożywotnim tymczasie. Nie zostało mu zbyt wiele czasu. Jest stale kontrolowany weterynaryjnie.

MANU ok. 10 latek również na tymczasie.

BOSTON zaliczył 3 schroniska (również u J. Harłacza), a po 11stu latach wyszedł na spacer. Obecnie przebywa w hotelu pod profesjonalną opieką i w końcu cieszy się życiem.

BOBIK &KUSKO (Puszek i Kajtek)z gminy Bobolice i dawny rosnący mur odgradzający ich od świata. Paulina znalazła im świetne domy stałe.

Każda zbiórka jest dla mnie trudna i zawstydzająca bo gdybym dysponowała własnymi środkami nie śmiałabym żebrać pieniędzy tylko wspierała po cichu. 

Będę wdzięczna każdemu, kto dołoży swoją cegiełkę i wesprze psy, które wciąż są pod opieką Fundacji.

*jako jedyni odpowiedzieli na apel o poszukiwanym behawioryście, który mógłby nieodpłatnie pracować z psami w naszym miejskim schronisku i tak też było do początku tego roku.