Witam.

Mam na imię Monika i mam 22 lata. Jestem studentką trzeciego roku psychologii.

Na początku 2018 roku z objawami, którymi są m. in:

• trudności w chodzeniu
• zaburzenia równowagi
• zaburzenia snu

zgłosiłam się do lekarz, gdzie otrzymałam skierowanie na rezonans magnetyczny głowy, uwidoczniły się w nim rozlane zmiany w istocie białej. Na początku był to szok, strach i złość Czyżby przyszło mi zmierzyć się ponownie z chorobą, która w ciągu kilku lat sprawiła, że moja młodsza siostra ze zdrowego dziecka stała się osobą wymagającą stałej opieki? Niestety diagnoza ta sama, choroba Krabbego. Nieuleczalny, postępujący, straszny rodzaj schorzenia demielinizacyjnego ośrodkowego układu nerwowego, który po kolei upośledza funkcje poznawcze i motoryczne. W moim przypadku, choroba póki co ma wolniejszy przebieg, jednak dalsze zmiany są nieuniknione. Jedynym sposobem na spowolnienie rozwoju choroby jest allotransplantacja komórek hematopetycznych z krwi lub szpiku (przeszczep). Transplantacja jest poprzedzona bardzo intensywną chemioterapią. Po takim leczeniu praktycznie nie ma szans na zajście w ciążę.

Jedyną możliwością na macierzyństwo jest zamrożenie komórek jajowych w temperaturze ciekłego azotu (-196°C). Koszty wizyt, leczenia hormonalnego, operacji pobrania komórek, przechowywaniu ich oraz zapłodnieniu to ogromna suma pieniędzy, która jest przeszkodą na zachowanie jedynej szansy bycia mamą.

Bardzo proszę o pomoc, za każdą wpłaconą sumę dziękuję, wierzę, ze dobro wraca. :)