Pan Krzysztof mieszka samotnie w małym drewnianym domku i gospodarzy się lepiej niż niejedna kobieta. Potrafi świetnie gotować, przygotowywać przetwory na zimę, kompoty z malin i syropy z mleczy. Chętnie dzieli się swoimi produktami, jest osobą kontaktową i przyjacielską. Niestety jego życie tak się ułożyło, że spędził je sam, gdyż jego małżeństwo trwało bardzo krótko. Żona nie chciała mieszkać na wsi, a on nie mógł zostawić starszych rodziców bez opieki. Większość swojego życia spędził samotnie, choć był osobą aktywną społecznie. Pracował kiedyś fizycznie oraz uprawiał gospodarstwo rolne. Dziś już ze względu na wiek, nie jest tak aktywny, ale chętnie rozmawia z ludźmi. Samotność wypełnia większą część jego dnia. Nie narzeka, ale ze smutkiem wspomina, że niewielu rówieśników mu we wsi zostało. Na tyle, ile to możliwe, jest samowystarczalny.

Przychody miesięczne pana Krzysztofa to 1550 zł, po odliczeniu kosztów utrzymania i leczenia (760 zł) miesięcznie pozostaje mu do dyspozycji 789 zł.

Pan Krzysztof nie należy do osób narzekających na swój los. To uśmiechnięty starszy pan, który zdaje sobie sprawę, że większość życia ma już za sobą, a teraz należy cieszyć się każdym dniem. Przyjemnością jest rozmowa z ludźmi, którzy poświęcą mu chwilę czasu. Wtedy samotność tak nie doskwiera. Pan Krzysztof świetnie radzi sobie w kuchni, przygotowuje smaczne potrawy, syropy, soki i nalewki. Dziękuje Bogu za zdrowie i za to, że jest samowystarczalny. Żyje skromnie, ale godnie i nie wstydzi się spojrzeć ludziom w oczy. Marzy jedynie o piecu kuchennym, który bardzo mu jest potrzebny, aby przetrwać zimę.