Szanowni Państwo,

Bardzo dziękuję za udział w ZRZUTCE Kobiety Kobietom z Ukrainy, która właśnie dobiegła końca. Dzięki Państwa hojności zebraliśmy 4 000 zł, które zostały, zgodnie z planem przeznaczone na damską bieliznę. Już po kilku dniach zbiórki mogłyśmy kupić i przekazać w punkcie zbiórki na Torwarze 210 par majtek damskich, 12 piżam, 20 podkoszulek i tyleż staników, poza tym 50 par rajstop, 50 par skarpetek. Ten moment uwieczniony jest na zdjęciu na stronie Zrzutki – radość wolontariuszy i życzliwość z jaką przyjmowali nasze paczki i pakunki poprawiała nasze nastroje dodając otuchy. Czekając na dalsze wpłaty obserwowałyśmy tablice potrzeb na Torwarze i jaka była nasza radość, kiedy majtki przestały tam prym wodzić, ale potrzeb było wciąż wiele. Jak wiemy punkt na Torwarze został zamknięty i wówczas nawiązałyśmy kontakt z Areną na Ursynowie, gdzie ciągle jest wiele osób, przeważnie kobiet i dzieci. Zgodnie z naszym założeniem i Kartką Potrzeb Areny wczoraj kupiłyśmy i przekazałyśmy w tym punkcie 35 par spodni dresowych lekkich, 7 dużych kurtek typu dresowego i 20 T- shirtów. Za resztę pieniędzy kupiłyśmy małe opakowania kremów nawilżających do twarzy Ziaja, trochę pomadek wazelinowych do ust, dezodorantów i chusteczek do higieny intymnej. Przykro mi, że nie mogę pokazać Państwu radości i wdzięczności wolontariuszy, jaka nas obdarzyli, bo nie bardzo chcieli się fotografować, ale z dumą przekazuję to Wam – DARCZYŃCOM, jeszcze raz gorąco dziękując za udział i współpracę. Tak zakończyła się nasza akcja i choć jesteśmy kroplą w morzu potrzeb, jesteśmy też łyżką miodu w morzu zła, które się wokół nas dzieje ale to też się liczy. Bądźmy dobrej myśli.

Elżbieta

p.s. jeszcze jedno – nie przypadkiem, nie omyłkowo pisałam w liczbie mnogiej MY.  Cały czas była ze mną koleżanka z Klubu Klasy Kobiet Ania Wikieł, która od pierwszej chwili zgłosiła się do pomocy. Ania znakomicie potrafiła wyszukać odpowiednie sklepy i hurtownie, razem rozwiewałyśmy wątpliwości, podejmowałyśmy decyzje itp. Pomoc Ani była bezcenna, sama miałabym dużo trudniej. Co dwie głowy to nie jedna, co cztery ręce, to cztery. Bardzo Ci Aniu dziękuję.