Dziękuję wszystkim za dokonane wpłaty. Uzbierana suma wystarczy nam na wykonanie badań georadarowych na cmentarzysku kultury pomorskiej w Wyszynach. Uzyskaliśmy już na te prace zgodę zarządcy gruntu jesteśmy obecnie na etapie przygotowywania dokumentacji i wniosków. Po otrzymaniu wyników badań georadarowych zaplanujemy badania ratunkowe. Jeszcze raz dziękuję wszystkim zaangażowanym za wsparcie projektu. Piotr Alagierski.

Opis z wiosny jest nie aktualny, trzy z czterech stanowisk, które można było wiosną uratować przestały istnieć. Runęły grobowce skrzynkowe w Białej, skarpa osunęła się także w Zakrzewie a cmentarzysko w Stróżewie praktycznie zostało starte z powierzchni ziemi. W związku z powyższym zmniejszyliśmy do 1/4 środki, o które Państwa prosimy. Obecnie możemy jeszcze uratować cmentarzysko kultury pomorskiej z Wyszyn. Jest to wyścig z czasem obecnie na obszarze stanowiska trwa rozbudowa cmentarza. Należy zorganizować badania GPR i na ich podstawie wyznaczyć obszary występowania konstrukcji kamiennych. Na podstawie odczytów GPR zostaną przeprowadzone badania ratunkowe. Bardzo proszę o pomoc wszystkich tych, dla których los dziedzictwa archeologicznego nie jest obojętny.

Cmentarzyska, żalniki, grobowce, które trwały przez tysiąclecia w dzisiejszych czasach są szczególnie zagrożone. Aktywność ludzka i czynniki naturalne sprawiają, że wiele z nich nie przetrwa, w swojej dotychczasowej formie, nawet kolejnych lat a może i miesięcy. Tylko od nas zależy czy uda się uratować chociaż cześć z nich i czy pozwolimy im opowiedzieć historię ludzi, którzy byli tu przed nami. Czy prawdą jest, że „cudze chwalimy a swego nie znamy”? Podziwiamy zabytki starożytnych cywilizacji Egiptu, Grecji, Rzymu czy Ameryki Prekolumbijskiej a tym czasem tuż obok nas każdego dnia świadectwa naszej własnej prahistorii ulegają bezpowrotnemu zatraceniu. Jesteśmy grupą archeologów i wolontariuszy

, działającą od 2013 roku w północnej Wielkopolsce. Od tego czasu niejednokrotnie przy wsparciu z różnych źródeł a nie rzadko też ze środków własnych podejmowaliśmy się prac ratunkowych na różnorodnych stanowiskach archeologicznych. Rok 2020 postawił przed nami wyzwania, których realizacja przekracza nasze możliwości finansowe. Niezbędny w tym roku zakres ochrony zagrożonych stanowisk archeologicznych przekracza także skromne środki naszych wieloletnich partnerów: Samorządów, Urzędu Ochrony Zabytków oraz Wolontariuszy. Dlatego po raz pierwszy ośmielamy się prosić o pomoc internetową społeczność, szczególnie osoby, którym nie jest obojętny los naszego wspólnego dziedzictwa. W tym roku mamy zamiar ocalić: pozostałości bogatego cmentarzyska wielokulturowego w Wyszynach gm. Budzyń (Fot.1,2) niszczonego obecnie przez rozszerzający się cmentarz współczesny i związane z nim inwestycje. Cmentarzysko kultury łużyckiej w Stróżewie gm. Chodzież (Fot.3,4) zdewastowane poprzez niekontrolowane wybieranie piasku oraz zamienione w dzikie wysypisko śmieci. Jest to przykład szczególnie bolesny, kości zmarłych przed … tysiącami lat obecnie wymieszane są ze śmieciami takimi jak odpady plastikowe, pieluchy, sprzęt agd gruz. Kolejnymi stanowiskami są cmentarzyska kultury pomorskiej, z zachowanymi grobowcami o konstrukcji kamiennej położone w Białej gm. Trzcianka i w Zakrzewie gm. Zakrzewo (Fot.5,6). Oba te stanowiska ulegają dewastacji na skutek obrywania się skarp żwirowni, które odsłaniają pradziejowe pochówki. Od początku naszych działań ochrona szczególnie zagrożonych stanowisk archeologicznych stanowiła priorytet, w takich przypadkach zysk z podejmowanych działań był rzeczą drugorzędną. Tak samo jest i dziś. Środki, o które Państwa prosimy, stanowią niezbędne minimum, które pozwoli uratować i zadokumentować wspomniane wyżej cmentarzyska. Fundusze zostaną przeznaczone na koszty niezbędnych prac takich jak, badania terenowe oraz opracowanie i konserwacja pozyskanych zabytków a także zwroty za paliwo i noclegi dla wolontariuszy, badania georadarowe, datowania 14C, analizy antropologiczne. W przypadku gdy uda się pozyskać % niezbędnych środków cele będą realizowane proporcjonalnie, stopniowo, zaczynając od stanowisk najbardziej zagrożonych zniszczeniem. Uważamy, że archeologia nie jest sztuką dla sztuki. Dziedzictwo minionych pokoleń jest nieodnawialne. Co więcej dziedzictwo to stanowi własność nas wszystkich. Tradycją stało się już, że po realizacji każdego projektu organizujemy spotkania dla mieszkańców miejscowości, w których prowadzone były prace terenowe oraz lekcje dla uczniów miejscowych szkół. Działania te podnoszą świadomość lokalnych społeczności, upowszechniają wiedzę o polskiej prahistorii oraz wzmacniają więź z miejscem zamieszkania. Wszystkie powyżej wymienione stanowiska łączy jedna cecha. Bez prac ratunkowych nie dotrwają w niezmienionej formie do 2021 roku. Zadbajmy wspólnie o to aby dorobek minionych pokoleń nie zaginął w pomrokach dziejów.