Hej wszystkim! 

Mam nadzieję, że zdjęcie i tytuł zrzutki przyciągnęły Twój wzrok na tyle, że właśnie to czytasz. 🙄

Prawdopodobnie piszę ten opis już jakiś sześćdziesiąty raz i znowu mi coś w nim nie pasuje, no ale trudno, ten już będzie ostateczny, obiecuję. Niestety Zrzutka zabrania niecenzuralnych słów w opisie, więc muszę się trochę powstrzymać. Jestem już baaardzo zdenerwowany, bo jeżeli Justyna Socha zebrała na nowe sprzęgło, a Braun prawie pół miliona po swoim komentarzu do Ministra Zdrowia, to czemu ja nie mogę zebrać na swoje marzenia?

Jestem Michał, skończyłem niedawno 24 lata i nienawidzę swojego krzywego ryja. Serio. Nienawiść i obrzydzenie do samego siebie doprowadziło mnie do niestety do zaburzeń psychicznych, z którymi w sumie radzę sobie już całkiem dobrze. Ale to nie o tym. 

Zajęło mi 24 lata (słownie: dwadzieścia cztery), żeby zdać sobie sprawę, że nie mogę być samodzielny w każdej dziedzinie swojego życia i czasem po prostu muszę zwrócić się do kogoś o pomoc. W tym wypadku to jesteś Ty/Wy. 

Zły dobór ortodonty, lekarzy, własna głupota i tysiąc innych czynników doprowadziły mnie do stanu, w którym nie mogę spojrzeć na siebie w lustro. Cierpię na wadę szkieletową klasy trzeciej, tzw. progenię, czyli po prostu moja dolna szczena jest zbyt chciwca i wychodzi ponad górną szczenę, ale tak patologicznie wychodzi, że utrudnia mi to dużo rzeczy – żucie, mówienie, po prostu życie.  Do tego straciłem wszystkie szóstki, bo mój ryjek jest za mały, żeby pomieścić w nim te wszystkie zęby, przez co są one bardzo ściśnięte i po prostu się przepychają, przechylają, kręcą się, wypadają, zanikają mi kości, zapadają mi się zatoki. 

Tułałem się za nastolatka od ortodonty do ortodonty, jeden mnie wysłał tam, drugi w dupę i o, skończyłem mając 20 parę lat, z krzywymi zębami i krzywym ryjem. Dopiero gdański ortodonta skierował mnie do odpowiedniej kliniki w Warszawie, gdzie zajmują się takimi beznadziejnymi przypadkami jak ja.

Niestety, całe leczenie wliczając w to operację, wizyty u niezliczonej liczby specjalistów (ortodonta, chirurg, endodonta, protetyk oraz inni, którym bardzo dziękuję za poświęcony mi czas) kosztuje niebotyczne pieniądze, które moje 24 letnie oczy nie widziały na swoim koncie od czasów komunii. Niestety również ja i moja ponadprzeciętna pensja nie możemy sobie pozwolić aktualnie na taki luksus. Tak, myślałem o kredycie, ale obserwując obecnie stopy procentowe oraz inflację szybującą coraz wyżej, wizja spłacania miesięcznie raty wynoszącej ponad 1000 złoty przez następne kilka bądź też kilkanaście lat mnie po prostu przeraża. A za coś muszę opłacić mieszkanie, psychologa, psychiatrę no i chciałbym coś czasem zjeść. Rodzina również nie jest w stanie mi pomóc.

Także tutaj zjawiam się ja, z prośbą do Ciebie droga osobo: pomóż mi, nie jestem w stanie wysłuchiwać komentarzy w stylu: Masz krzywy ryj. Wyglądasz jak koń. Co ci się stało w twarz? Pokaż zęby. Nie stać się na dentystę? Jak możesz tak wyglądać? Ale masz długą mordę. Zrób coś z tym. Nie możesz nałożyć aparatu? To jest normalne? Z takim ryjem nikt Cię nie zechce. 

Uwierz mi, narracja tego typu od rówieśników w szkole, a nawet osób totalnie nieznajomych nie wpłynęła dobrze na moją psychikę i postrzeganie samego siebie. Jasne, nie jest to wada, która mnie zabije. Jestem świadomy, że ludzie cierpią na o wiele poważniejsze choroby, posiadają problemy nieporównywalne do mojego, to jasne jak słońce, niejednokrotnie sam dorzucałem coś od siebie takim osobom. Ale zdałem sobie sprawę, że nie mogę porównywać się do innych osób i czasem trochę skupić się na sobie i na tym, co ja potrzebuję i chcę.

Celowo nie wstawiam zdjęć swojego uśmiechu, gdyż się po prostu najzwyczajniej w świecie wstydzę.

Jeżeli czujesz, że jesteś w stanie i chciałbyś/chciałabyś mi pomóc w jakikolwiek sposób – liczę na Ciebie i z góry dziękuję za każde udostępnienie oraz wpłatę. Pamiętaj, dobro zawsze wraca.