Moja malutka "córcia" szalała po domu pełna energii do zabawy, uczyła się chętnie sztuczek (to raczej, taki koto-pies).

Rano budziła mnie siedząc z pyszczkiem nad moją głową i delikatnym muśnięciem, po czole lub policzku, informowała "Mamo, jestem głodna", chyba że Tatuś podał wcześniej jedzonko, to wylegiała się przy oknie, pilnując by nic nas nie zaatakowało 😅

Słysząc moje poranne przeciągnięcia i próbę wstania z łóżka zrywała się na równe nogi i już była się witać jako pierwsza.

Cudowne to wspomnienia...

Niestety na ten moment - wspomnienia. Niecałe 2 tygodnie temu Tosia przestała zwracać uwagę na to co się dzieje dookoła, nie było zabaw, chęci do jedzenia i naszych wspólnych pobudek oraz usypiania się wzajemnego również zaczęło brakować.

Nie wiedziałam co się dzieje, myślałam że to stres związany z przeprowadzką, meble zaczęły jej znikać, było mniej opcji do skakania po wysokościach...

Lecz coś dziwnego zaczęło się dziać też z jej oczkami, więc postanowiłam wyruszyć z Tosią do weterynarza i tak od początku października codziennie próbujemy zwalczyć paskudztwo, które nas dopadło.

Weterynarze nie wiedzieli co się dzieje, w końcu trafiliśmy w miejsce gdzie po szeregu badań wyszło prawdopodobieństwo śmiertelnej choroby.

Jest szansa na wyzdrowienie, lecz kuracja lekami i suplementami jest bardzo kosztowna i wymaga ciągłych badań oraz wizyt u weterynarza.

Zagrałam w totka, żeby spróbować spłacić już istniejące wydatki, niestety okazuje się, że i do tego szczęścia nie mam, a karta kredytowa ma niestety dno.

Więc proszę Was wszystkich z dobrymi serduchami, nie pozwólmy Tosi ślepnąć i opadać z sił. Walczmy razem z nią, każdy kto poznał tego cudownego stworka wie, że zasługuje na każdą możliwą pomoc. Dajmy moc każdej złotówce 🙏❤️

Wierzę w Wasze serducha, a moje wiadra wylanych łez niech przemienią się w siłę ozdrowienia 😭😭😭

Z góry dziękuję każdemu kto będzie próbował pomóc i pamiętajcie, dobro wraca ❤️🙏❤️

M.