Zbieramy na samochód zniszczony przez Ukrainkę w walce o życie.

24 lutego 2022 roku zaczęła się wojna na Ukrainie. W przeciągu kilku dni do Polski zaczęło przybywać mnóstwo uchodźców. Kierowani empatią i chęcią pomocy obywatelom Ukrainy, zgłosiliśmy się do punktu recepcyjnego i zadeklarowaliśmy możliwość nieodpłatnego zakwaterowania kilku osób w naszym domu. 1 marca otrzymaliśmy telefon od koordynatorów punktu recepcyjnego, żeby przyjechać odebrać dwie panie, Olgę (39lat) i jej mamę Jarosławę. Nie zwlekając żona wsiadła do samochodu i pojechała je odebrać. W punkcie recepcyjnym, po krótkim zapoznaniu z żoną, Ukrainki przyjęły oferowaną przez nas pomoc, i po dopełnieniu wszelkich formalności wszystkie trzy wsiadły do auta i jechały do naszego domu. Żona kierowała, Pani Olga usiadła na miejscu pasażera z przodu, a jej mama z tyłu. Trasa biegła drogą krajową o dużym natężeniu ruchu.

Mniej więcej w połowie drogi pasażerka, do tego momentu spokojna, bez słowa, nagle złapała i pociągnęła gwałtownie za kierownicę, kierując samochód w stronę prawego pobocza, gdzie znajdują się betonowe latarnie. Żona zaczęła hamować i próbowała wyprostować kierownicę ale pasażerka cały czas ją trzymała. Na szczęście udało się uniknąć zderzenia z latarnią, jednak samochód wpadł do głębokiego rowu. Żona samodzielnie wydostała się z samochodu i wezwała na miejsce wypadku Policję, karetkę Pogotowia oraz tłumacza z punktu recepcyjnego. Karetka zabrała żonę do szpitala na badania, a Policja rozmawiała z obydwiema kobietami z Ukrainy. Pasażerka była w takim stanie "rozbicia psychicznego", że chyba nie zdawała sobie sprawy lub nie obchodziło jej to, że byłą o krok od zabicia siebie i reszty osób znajdujących się w samochodzie.

https://bp24.pl/artykul/samochod-w-rowie-miedzy/774380

Pani Jarosława, matka Olgi, dopiero przed policjantami przyznała się, że jej córka od kilku lat leczy się psychiatrycznie, oraz przebywała w szpitalu psychiatrycznym, z którego została przez nią zabrana i obie uciekły do Polski. Przyznała również, że nie kontroluje przyjmowania leków przez córkę i nie wie kiedy ta ostatni raz je brała. W punkcie recepcyjnym pomimo obecności lekarza i psychologa nie zgłosiły żadnych problemów zdrowotnych i nikogo nie poinformowały o swoim stanie zdrowia.

Policja stwierdziła, iż możemy wystąpić jedynie o odszkodowanie na drodze pozwu cywilnego, co w ogóle mija się z celem, gdyż osoby te przybyły praktycznie bez niczego, a w dodatku sprawczyni wypadku jest niepoczytalna. Z tego co aktualnie wiem, jest pod opieką psychiatry.

Efektem zaistniałej sytuacji, w którą do tej pory ciężko nam uwierzyć, jest trauma psychiczna naszej całej rodziny oraz całkowicie zniszczony samochód. Nasza trójka dzieci doświadczyła wielkiego stresu związanego z napaścią na ich mamę, szczególnie, że były to osoby którym my oraz nasze dzieci bardzo chcieliśmy pomóc.

Jednocześnie samochód, który jest nam niezbędny do dojazdu do pracy, szkoły, przedszkola, został zniszczony ( według rzeczoznawcy naprawa przewyższa jego wartość) a my znaleźliśmy się w sytuacji nie tylko traumatycznej ale także trudnej finansowo.

W związku z tym, zamiast nieść pomoc innym, postawieni zostaliśmy w sytuacji gdzie sami potrzebujemy pomocy. Pomimo tego, że nie planowaliśmy nigdy zakładać żadnej zrzutki, ta nieprawdopodobna sytuacja nas do tego zmusiła. Zwracamy się do Was z prośbą o pomoc w zakupie niezbędnego nam w życiu codziennym środka transportu. Każda złotówka będzie dla nas ogromnym wsparciem, za które z góry dziękujemy!

Wiele osób namawiało mnie więc założyłem tę zbiórkę i mam nadzieję, że dobro jakie chcieliśmy okazać jednak do nas wróci tak samo jak do każdego wpłacającego. Dzięki!