Wojenny pamiętnik Martysi spod Zamościa. "Łóżka na kółkach z rannymi żołnierzami ciągnęły... psy"

Wojna oczami naszej mamy i babci wygląda zupełnie inaczej niż obrazy, które nasze pokolenia oglądają na ekranach kin czy telewizorów. Martysia pochodząca z podzamojskiej wsi w 1939 r. miała cztery lata. Po prawie 80 latach postanowiła spisać pamiętnik.

Tak opisuje impuls, który zdecydował o powstaniu książki:

„Mając 83 lata, postanowiłam uwolnić się od smutnych i trudnych przeżyć z lat dziecięcych, które są z mną całe życie. Im więcej mam wolnego czasu, tym trudniej wyleczyć serce i duszę z przeżyć mojego dzieciństwa.

Zdaję sobie sprawę, że tylko starsze pokolenie jest w stanie w to uwierzyć i zrozumieć przekaz moich wspomnień. Dla młodych będzie to smutna bajeczka, którą babcia wymyśliła z nadmiaru wolnego czasu. Ale może ta babcina historia poruszy serca młodych ludzi i choć na chwilę zatrzymają się w tamtym czasie.”

Zbieramy pieniądze na spełnienie marzenia naszej mamy i babci, jakim jest wydanie książki.