Fundusz odbudowy wolsztyńskich parowozów - naprawa główna Tr5-65
Fundusz odbudowy wolsztyńskich parowozów - naprawa główna Tr5-65
Our users created 1 234 415 fundraisers and raised 1 373 304 987 zł
What will you fundraise for today?
Updates5
-
Wszystkie osoby, które wsparły fundusz odbudowy wolsztyńskich parowozów i chciałyby otrzymać elektroniczny certyfikat darczyńcy, prosimy o przesłanie takich danych jak: imię, nazwisko, kwota wpłaty oraz adres e-mail na [email protected]
No comments yet, be first to comment!
Add updates and keep supporters informed about the progress of the campaign.
This will increase the credibility of your fundraiser and donor engagement.
Description
*(English version below)
Drodzy Miłośnicy parowozów i Przyjaciele Parowozowni!
Rozpoczynamy akcję zbierania funduszy na przywrócenie do ruchu parowozu Tr5-65 - jest to jedyna lokomotywa tego typu i znajduje się ona w naszej Parowozowni od 20 lat. Niestety od 2010 roku nie jest sprawna i wymaga przeprowadzenia naprawy P5 (w dawnym nazewnictwie: naprawy głównej). W tym momencie kocioł lokomotywy przygotowujemy do wykonania rewizji wewnętrznej. Cała lokomotywa zostanie wysłana na naprawę do specjalistycznego zakładu zajmującego się kompleksowymi naprawami parowozów.
Aktualnie w naprawie znajdują się dwa parowozy: Pt47-65 – wysłany do Czech na rewizję kotła oraz Ol49-59 naprawiany przez firmę ZUT Wągrowiec. Parowóz Ol49-69 oczekuje na naprawę, trwają prace przygotowawcze.
Remont jednego parowozu to wydatek kilku milionów złotych! Bez Państwa pomocy nie jesteśmy w stanie odbudować wszystkich lokomotyw.
Dlaczego Tr5-65?
Stacjonujący w Parowozowni parowóz wyprodukowany ponad 100 lat temu w 1921r, to ostatnia lokomotywa tej serii zachowana na świecie! Zbudowana została w fabryce Orenstein & Koppel w Berlinie o maksymalnej prędkości 70km/h, ostatni raz pod parą była w czerwcu 2010 roku... Pomimo wymaganej bardzo kosztownej naprawy głównej P5, jest to maszyna w stosunkowo dobrym stanie.
Kilka słów o parowozowni i naszej działalności:
Parowozownia Wolsztyn jest ostatnią czynną parowozownią na świecie, która obsługuje planowe przewozy pasażerskie trakcją parową na normalnym torze. Nie jest to muzeum czy skansen, ale przepełniony XIX-wiecznym duchem pary „zwykły” zakład pracy. Tylko tu niemal każdego dnia spotkać można parowóz „pod parą” pracujący w codziennym ruchu planowym.
Powstały w 1907 roku zabytkowy obiekt do dziś spełnia rolę zaplecza technicznego dla funkcjonujących lokomotyw parowych. Jest też miejscem, gdzie zobaczyć można wszystkie czynności związane z przygotowaniem parowozu do jazdy, a które odbywają się tu niezmiennie od ponad stu lat, m.in. obrządzanie parowozu ze szlakowaniem, wodowaniem i węglowaniem, a także przeglądy i naprawy. Zwiedzić tu można wachlarzową halę postojową (z lat 1907-1909), warsztat z kuźnią oraz towarzyszący im zespół urządzeń obsługujących parowozy – stację wodną z wieżą ciśnień i żurawiem wodnym, kanał oczystkowy ze składem opału oraz nadal działającą obrotnicę z 1908 roku. Do dziś funkcjonuje również wyposażony w zabytkowe maszyny warsztat ślusarski (1907-40), kompresorownia oraz odlewnia panewek, a także umiejscowione w „szopie” kanały zapadni, służące do wymiany pojedynczych zestawów kołowych. W Parowozowni odwiedzić można także niewielką izbę muzealną, w którym eksponowane są przedmioty związane z bogatą historią lokalnych linii kolejowych, opierającą się głównie o trakcję parową,
m. in. kolejowe lampy naftowe, mundury kolejarskie, bilety, urządzenia sygnalizacyjne oraz makieta przedstawiająca fragment stacji Wolsztyn. Całość kolekcji tworzy unikatowy zbiór stanowiący ważny ślad rozwoju techniki kolejowej.
Parowozownia posiada około 20 parowozów różnych serii, wśród których najciekawszymi są: najstarszy, używany po wojnie w hucie Szczecin bezogniowy parowóz TKb b4 z 1912 r., znany z filmów „Pianista” czy „Miasto z morza” Ok1-359 z 1917 r., trzycylindrowy Ty1-76 z 1919 r., najstarszy parowóz produkcji polskiej Ok22-31 z 1929r. oraz najszybszy, bo rozwijający niegdyś prędkość 130 km/h, Pm36-2 zwany „Piękną Heleną” z 1937 r.
„Żywa parowozownia” prowadząca ruch pociągów planowych pod parą ma szansę zachowania spuścizny dawnego transportu kolejowego oraz ochrony związanego z nim, ginącego dziedzictwa kulturowego i przekazania go przyszłym pokoleniom. Obecnie Parowozownia Wolsztyn stanowi Instytucję Kultury Województwa Wielkopolskiego utworzoną w 2016 r. przez Województwo Wielkopolskie, Gminę Wolsztyn, Powiat Wolsztyn oraz PKP CARGO S.A.
Mamy nadzieję, że dzięki wspólnemu wysiłkowi uda nam się ponownie zobaczyć Tr5-65 (a w przyszłości być może inne parowozy) na kolejowym szlaku! Wszystkich zainteresowanych zapraszamy do wsparcia tego projektu.
Parowozownia Wolsztyn
Ul. Fabryczna 1
64-200 Wolsztyn
www.parowozowniawolsztyn.pl
Dear Locomotive Enthusiasts and Friends of Parowozownia Wolsztyn!
We are starting the fundraising campaign to restore the steam locomotive Tr5-65 - it is the only locomotive of this type and it has been in our shed for 20 years. Unfortunately, since 2010 it requires a very expensive P5 repair (in the old nomenclature: major repair). At this point, we are preparing the locomotive's boiler for an internal inspection. The entire locomotive will be sent for repair to a specialist workshop dealing with comprehensive repairs of steam locomotives.
Currently, two steam locomotives are in repair: Pt47-65 – which was sent to the Czech Republic for boiler inspection and Ol49-59 being repaired by ZUT Wągrowiec. The Ol49-69 locomotive is awaiting for repair, preparatory work is underway.
The renovation of one locomotive costs several million zlotys! Without your help, we are not able to rebuild all the locomotives.
Why Tr5-65?
The locomotive stationed in the shed, manufactured over 100 years ago in 1921, is the last locomotive of this series preserved in the world! It was built in the Orenstein & Koppel factory in Berlin with a maximum speed of 70 km/h. The last course „under the steam” was in June 2010.. Despite the required very expensive repair, it is a machine in a relatively good condition (unlike our other locomotives stationed in the shed).
A few words about the Parowozownia Wolsztyn:
The Steam Locomotive Depot in Wolsztyn is the last one in the world, in which steam locomotives are maintained in order to haul standard gauge timetabled passenger trains. It is not a museum, but a normal workplace, reminiscent of the bygone years of steam railway travel and industrial revolution. It is the only place where one can see steam locomotives earning their keep doing exactly that kind of work they were designed to.
The roundhouse that was built as early as 1907 is still used as a maintenance facility for the operational steam locomotives. This is also where visitors can witness all the activities connected with the preparation of the locomotives for their daily work, and which have not changed for more than a century, such as disposing of the locomotives on the ash pit, watering, coaling, as well as works related to running maintenance and ongoing repairs. The highlights of the depot include the roundhouse (built in 1907 and enlarged in 1909), workshop with a blacksmith workshop together with a set of devices used for servicing the locomotives – a pumping station with water tower and water crane, an ash pit with a coal stage and an operational turntable built in 1908. Vintage machines from between 1907 and 1940 are still being used in the ‘shed’, together with a compressor room and bearing foundry, as well as wheel-drops used to replace complete locomotive wheelsets. There is also a small museum room, which displays items related to the rich history of the local steam-operated railway lines, such as oil lamps, tickets, signalling equipment and a model railway layout showing the Wolsztyn depot in miniature. The collection creates a unique selection of relics documenting the important steps in the development of railway technology.
There are approximately 20 steam locomotives of different classes in the depot, the most interesting ones include: the oldest fireless TKb b4 locomotive built in 1912 and was used in the steelworks in Szczecin after WWII, Ok1-359 delivered in 1917 that starred in „The Pianist” or „A city form the see”, a three-cylinder Ty1-76 of 1919. There is also the oldest steam locomotive produced in Poland - Ok22-31 built in 1929 and the fastest one Pm36-2 that can travel with speeds up to 130 km/h, named „Piękna Helena” that left the factory in 1937, the last two locomotives are owned by the railway museum in Warsaw.
„The living museum” offering daily timetabled steam trains is the last chance to preserve the railway transport heritage as well as the cultural aspects that are connected with it, and to pass them on to the new generations. Currently the Wolsztyn steam locomotive depot is a joint venture Cultural Institution of the Wielkopolska region, created in 2016 and run jointly by the Wielkopolska region, the Wolsztyn County, and PKP CARGO S. A.
We hope that thanks to our effort we will be able to see the Tr5-65 (and perhaps other locomotives in the future) on the railway trail again! We invite everyone interested to support this project.
There is no description yet.
Create a tracking link to see what impact your share has on this fundraiser.
Create a tracking link to see what impact your share has on this fundraiser.
To jest naprawdę dziedzictwo kulturowe i trzeba o to zadbać, niestety nasze cegiełki to póki co drobniaki :c Trzeba zaangażować grube ryby, może nawet wplątać polityków...W obecnej kampanii prezydenckiej przyjeżdża kandydat, Polak z krwi i kości, i opowiada o takim ratowaniu dziedzictwa angażując własną kieszeń oraz jakieś podmioty sponsorskie lub dotacje :P wokół niego rozgłos i o parowozowni będzie głośno, sytuacja win-win
nadal trzymam kciuki parowozy mają dusze
Niech wróci na tory jak najszybciej!!!
TAK TRZYMAJ
Pozdrawia dr Czech wnuk
Jana Walczaka maszynisty który prowadził PT-31 z Łodzi Kaliskiej do Warszawy