Witam .

Jest mi bardzo źle, że muszę tutaj szukać pomocy ale sytuacja mnie do tego zmusza. Jestem rok po rozwodzie. Mam przy sobie trójkę dzieci z małżeństwa. Mąż ma zasądzone alimenty ale niestety się z nich nie wywiązuje. Nie ma również z nim żadnego kontaktu, unika wszystkich prób konfrontacji z nim. Przeprowadziłam się do większego miasta z myślą, że będę miała więcej możliwości jeśli chodzi o znalezienie pracy ale szybko się rozczarowałam. Od ponad roku szukam pracy ale każdy pracodawca ma problem z tym, że jestem samotną matką przez co uważają mnie za niedyspozycją. Jestem tutaj sama z dziećmi, nie mam nikogo kto by mi mógł pomóc. Nie poddaję się i szukam dzień w dzień ale bez rezultatów. Mąż mieszka w Wielkiej Brytanii przez co ściągnięcie alimentów od niego jest ciężkie prawie, że niemożliwe. Aktualnie czekam na ustalenie jego miejsca zamieszkania ale to może trwać miesiącami. W sądzie powiedziano mi, że cały proces znalezienia go, dogadania się z nim może trwać latami a koniec końców może skończyć się bez rezultatów. Dopiero po całym tym procesie mogę starać się o fundusz alimentacyjny. Na ten moment żyję z dziećmi za 2600 zł miesięcznie z czego 2 tysiące płacę za mieszkanie i jest naprawdę ciężko. Obecnie zalegam tydzień z czynszem i to jest już drugi miesiąc z rzędu kiedy się spóźniam z opłaceniem mieszkania. Boję się, że dostanę wypowiedzenie, ponieważ nie mam gdzie iść z dziećmi. Moje jedno dziecko jest chore, ma wadę serca i nie mogę go narażać na stres, który jest u nas od dłuższego czasu.

Zwracam się do państwa z prośbą o pomoc, każda złotówka jest dla mnie i moich dzieci teraz bardzo cenna. Ja dalej się nie poddaję i staram się znaleźć pracę, biorę pod uwagę tak naprawdę wszystko ale na chwilę obecną liczę na dobro waszych serc.

PAMIĘTAJMY, ŻE DOBRO POWRACA PODWÓJNIE, a ja będę pamiętała o każdym z państwa, że nie zostawiliście mnie i moich dzieci w tak trudnym dla nas czasie.