Mam na imię Jakub… mam 24 lata… i nigdy nie sądziłem, że będę musiał tak prosić.

Ale dziś stoję przed Wami… ze łzami w oczach… i błagam o pomoc.

Znalazłem w Bośni działkę. Na niej stoi stary, zrujnowany dom. Dla wielu to tylko ruina, sterta gruzu, coś, obok czego się przechodzi obojętnie…

Ale ja w tym miejscu zobaczyłem coś innego. Zobaczyłem przyszłość. Zobaczyłem dom, który mógłby być moim schronieniem, moim spełnionym marzeniem.

Ta działka kosztuje około 13 tysięcy euro… dla mnie to przepaść, której nie przeskoczę sam. To suma, która mnie przerasta, która mnie przygniata… i właśnie dlatego dziś tutaj jestem.

Proszę Was… błagam Was… pomóżcie mi.

Każda złotówka, każdy gest… to dla mnie nadzieja, że z tych ruin powstanie coś pięknego. Że z pustki narodzi się dom.

Nie proszę o luksusy. Nie proszę o pałac.

Proszę tylko o mały kawałek świata, który będzie mój. O miejsce, gdzie będę mógł żyć, oddychać spokojnie i powiedzieć: to jest mój dom.

Jeśli możecie… jeśli macie w sercu choć odrobinę dobra… pomóżcie mi.

Nie wiem, czy kiedyś uda mi się to osiągnąć samemu. Ale wierzę, że z Waszą pomocą marzenie młodego człowieka może stać się rzeczywistością.

Błagam Was… pomóżcie mi.