Mam na imię Robert, mam 32 lata i pochodzę z okolic Kutna.

Jak większość osób w tym wieku miałem marzenia oraz stabilne życie - udany związek i plany założenia rodziny. Wszystko potoczyłoby się zgodnie z planem gdyby nie moje choroby. 

Życie od najmłodszych lat nie szczędziło mnie,dlatego do tej pory ciężko pracowałem, by pomagać swoim chorym rodzicom ( niestety oboje przegrali walkę z chorobą). Całe moje oszczędności pochłonęło leczenie mojego niepełnosprawnego brata, mimo wszystko byłem zawsze otwarty na pomoc drugiemu człowiekowi, ponieważ tego nauczyli mnie Śp.Rodzice. 

Dlatego moje życiowe motto to" SŁADNIEJ JEST DAĆ NIŻ PROSIĆ ".

Nie zdawałem sobie sprawy, że tak szybko będę sam potrzebował pomocy. W jednej chwili moje życie legło w gruzach i obróciło się o 180°. W grudniu bardzo ciężko przeszedłem covid-19, tydzień później zaczęła boleć mnie noga. Okazało się, że to zakrzepica. Po dwóch tygodniach nad ranem zaczęło mnie zatykać z prawej strony klatki piersiowej. Ból był bardzo silny. Przyjechało pogotowie i zabrano mnie do szpitala. Po zrobieniu TK okazało się, że to zatorowość płucna. Robiąc kolejne badania, wyszła cukrzyca typu 2,nadciśnienie wrotne, torbiel na trzustce 15cm,żylaki przełyku i marskość wątroby. Diagnoza zwaliła mnie z nóg, nie mogłem spać oraz jeść. Nie mam za bardzo nawet z kim o tym wszystkim porozmawiać, jest mi strasznie ciężko z tym wszystkim. 

Choroba nie pozwala mi wrócić do pracy w najbliższym czasie, dlatego tu jestem. Nigdy bym nie pomyślał, że będę musiał prosić o pomoc, ale jak widać, życie jest przewrotne. 

Przedstawiam moją historię, ponieważ sam nie udźwignę finansowego ciężaru związanego z powrotem do zdrowia. Zwracam się do państwa o pomoc nawet najmniejsza wpłata sprawi,ze moje leczenie będzie łatwiejsze. Dziękuję z całego Serca za wsparcie. Bądźcie Zdrowi, dobro zawsze wraca z podwójną siłą!