Boję się, czy jeszcze kiedyś będę mogła powiedzieć, że nareszcie jestem zdrowa. Boję się każdego kolejnego dnia, bo wiem, że choroba może po raz kolejny w całości podporządkować sobie moją codzienność. Mam 26 lat, od 6 zmagam się z nieuleczalną chorobą Leśniowskiego-Crohna. Przeszłam już kilka operacji, a przed każdą z nich, nadzieja na to, że wrócę do dawnego życia, była niezwykle silna. Niestety, po jednej z nich z powodu licznych przetok konieczne było wyłonienie stomii... 

Mojej choroby nie widać na pierwszy rzut oka, niestety tylko z pozoru mogę wyglądać na zdrową kobietę. Leczenie pochłania ogromne pieniądze, a mimo to nie czuję się lepiej. Nie martwię się tylko chorobą, codziennie czuję lęk, koszmarny lęk, ponieważ nie wiem, czy będę miała środki, by dalej walczyć z chorobą. Mam córeczkę, dla której wciąż chcę być silną mamą. Proszę, pomóż mi.