Z prezentami to bywa różnie.

Kiedy ktoś pyta mnie, co chciałabym dostać w prezencie, mówię nie wiem. Żadna prośba nie wydaje mi się zbyt dobra, dostatecznie wystarczająca, zadowalająca. Te pytanie wydaje mi się bardzo trudne i bardzo nie lubię, kiedy ktoś mi je zadaje.

Zupełnie inaczej, niż w przypadku Nikodema. Nikodem nie ma problemu z odpowiedzeniem na pytanie: co chciałbyś dostać na urodziny? On marzy o tym, żeby jeździć na rowerze, tak jak jego koledzy i koleżanki z klasy.

Jest w tym wszystkim jednak spora trudność. Mama Nikodema jest samodzielną mamą i poza nim, ma na utrzymaniu jeszcze dwójkę młodszych dzieci. Niestety po opłaceniu wynajmu mieszkania, nie wystarcza im pieniędzy nawet na zaspokojenie podstawowych potrzeb. Nie mają także nikogo bliskiego, kto mógłby ich wesprzeć lub odciążyć w problemie.

Co jakiś czas dużo osób dobrego serca wspiera rodzinę, wysyłając paczki żywnościowe. Jednak w głowie takiego dziecka jest również świat marzeń o zabawkach i wspólnych zabawach z rówieśnikami. Są potrzeby towarzystwa, równych szans, bycia widzianym, zabawy, ruchu, przygody, dobrostanu...

Nikodem 29.06 kończy 7 lat. Ja tydzień szybciej kończę 20 lat więcej. Chciałabym w tym roku obdarzyć prezentem nas oboje. Chciałabym dać nam prezent możliwości obdarowania i bycia obdarowanym. Wspaniałym prezentem dla mnie w tym roku będzie możliwość spełnienia marzenia Nikodema, o własnym rowerze.

Z racji tego, że nie mam przestrzeni i możliwości wsparcia tego pomysłu samodzielnie - wychodzę z prośbą do Was, którzy to czytacie - o wpłatę nawet drobnej kwoty na ten cel. Spróbujmy wspólnie podarować Nikodemowi uśmiech i radość. Dla mnie to również będzie wspaniały prezent urodzinowy!

Z góry i z całego serca dziękuję.

Paulina