W obliczu wojny, którą Rosja wypowiedziała Ukrainie i dramatu, który rozgrywa się tuż za naszą granicą ludzie zmuszeni są uciekać z własnych domów, zostawiając za sobą wszystko.

Poznajcie Panią Natalię (47 lat), jej córkę Marinę (22 lat) oraz Katię (23 l.) i Nadię (20 l). Dziewczyny przeszły długą, ciężką i niebezpieczną 800-kilometrową podróż przez kraj objęty wojną, żeby dotrzeć w bezpieczne miejsce. Dziewczyny pochodzą z małej miejscowości położonej w okolicach Odessy. Obecnie ich dom jest miejscem walk, codziennie jest ostrzeliwany przez rosyjskie wojsko. Miejscowość została praktycznie odcięta od świata - jedyna droga wyjazdowa została zablokowana przez zestrzelony most, sklepy nie działają, nie ma możliwości dowieść tam nawet jakiejkolwiek dostawy jedzenia. Ludzie zostali pozostawieni sami sobie. Pani Natalia zdecydowała się uciekać z Ukrainy ze swoją córką i zabrać ze sobą córki sąsiadów (Katię i Nadię). Mama sióstr ze łzami w oczach powierzyła Pani Natalii bezpieczne dowieziecie własnych córek do Polski. I tak Pani Natalia z dziewczynami odbyły podróż na piechotę, po drodze chowając się pod mostami i w bunkrach przed co chwilę odbywającym się ostrzałem, autobusem, dwoma pociągami i kolejnym autobusem i same dotarły do Warszawy. Przyjechały kompletnie z niczym (dziewczynki nawet nie zdążyły zabrać przygotowanych do wyjazdu ubrań, nie mają ze sobą nawet bielizny na zmianę...). Mąż Pani Natalii, Pan Oleksandr został w rodzinnej miejscowości. W piwnicy swojego domu zorganizował schron i nocleg dla sąsiadów. Pomaga miejscowej ludności, w jego piwnicy śpią mamy z malutkimi dziećmi. Dzieli się czym może, organizuje pożywanie. Został tam sam by pomagać miejscowym. Rodzina Pani Natalii z dnia na dzień straciła jedyne źródło dochodu - Pan Oleksander zajmował się hodowlą i sprzedażą sadzonek drzew i roślin. Wszystko zostało zniszczone... 

Chcemy pomóc Pani Natalii i dziewczynkom stanąć na nogi i ułożyć sobie życie w Polsce. Na jak długo? Pół roku, dwa lata? Nie wiemy. Będziemy im szukać pracy; dziewczyny nie chcą nic za darmo, ale obecnie nie mają nic... Musimy im znaleźć jakieś mieszkanie oraz zorganizować środki do życia na start. Obecnie mogą liczyć tylko na nas, Polaków!!!

Wiem, że serca Polaków są wielkie i otwarte na wszelką pomoc. Jako Polka jestem ogromnie dumna z naszego społeczeństwa widząc jak ludzie zaangażowali się w pomoc Uchodźcom! Dlatego ogromnie proszę Wam o dorzucenie się do naszej zbiórki dla Dziewczyn, każda złotówka się liczy! Dziewczyny muszę gdzieś mieszkać i coś jeść, potrzebujemy zorganizować im środki na start nowego życia w naszym kraju. Całość zebranych środków zostanie przekazana Dziewczynom na ich bieżące potrzeby. Z góry ogromnie dziękuję za pomoc! Slava Ukraini!