Mam na imię Piotr. Dzieciństwo i całe dotychczasowe dorosłe życie to borykanie się z chorobą nerek. Gdy miałem 2 lata , przeprowadzono u mnie dializę otrzewnową. Po 13 latach stan zdrowia znacznie się pogorszył. Pojawiło się nadciśnienie tętnicze. Musiałem przyjmować leki podtrzymujące pracę nerek. Trafiłem na pierwsze hemodializy. Później był przeszczep nerki  

i pierwsze komplikacje. Po 6 latach konieczne było usunięcie przytarczycy , a to z kolei spowodowało odrzucenie nerki.

W 2011 r. odbył się drugi przeszczep. Nerka działała bez większych komplikacji do 2023 roku. Mogłem cieszyć się każdym dniem bez konieczności odwiedzania szpitala.

W maju 2023 r. konieczny był powrót na dializy. Abym mógł prowadzić 

w miarę normalne życie , żona podjęła decyzję o oddaniu mi swojej nerki . 

Nie była to łatwe . Z własnych środków opłaciliśmy większość badań , aby przyśpieszyć zakwalifikowanie nas do przeszczepu.

20 grudnia odbył się zabieg . Zapewniano mnie , że będzie to prosty zabieg , 

bo nerka pochodziła od żywego dawcy. Tak jednak się nie stało.

21 grudnia lekarze wykonują USG Doppler. Okazało  się , że nie ma odpływu krwi z nerki . Szybka decyzja o ponownym otwarciu. W trakcie zabiegu wyszło na jaw , że są uszkodzone naczynia krwionośne i trzeba wstawić implant.

Przez 30 dni podejmowano próbę pobudzenia nerki do życia ( uszkodzona była 1/3 nerki).

 25 stycznia 2024 wykonano audio-tk z kontrastem. Wynik-  brak ukrwienia 

w nerce. Podjęto decyzję o wyciągnięciu organu. Niezbędne też jest wykonanie rekonstrukcji naczyń krwionośnych, aby  uratować prawą nogę, której grozi 

nieukrwienie. 

Najgorsze jest poczucie porażki. Poświęcenie żony , tygodnie walki z bólem okazało się daremne. Do tego brak możliwości podjęcia pracy . To wszystko wpływa na mój zły stan psychiczny. Nadzieje pokładane w przeszczepie legły 

w gruzach.

 Jestem przekonany, że szpital , w którym wykonano przeszczep , ponosi winę za taki finał zabiegu. Muszę to jednak udowodnić w sądzie. To wiąże się 

z poważnymi wydatkami. Niestety , nie mogę pracować , wszystkie oszczędności pochłonęły badania , które były niezbędne do zakwalifikowania mnie do przeszczepu.

Nie wiem , czy będzie możliwy kiedykolwiek kolejny przeszczep. Chciałbym jednak  choć w części odzyskać siły fizyczne i psychiczne