We wrześniu 2024 moje życie wyglądało całkowicie normalnie - jak na mnie. Przemierzone kilkanaście tysięcy kilometrów z mikrofonem w dłoni. Najpiękniejsza praca świata, pilota wycieczek to przecież możliwość dzielenia się swoja pasją każdego dnia. Kończąc sezon przez myśl mi nie przeszło co przyszykował dla mnie los.

Mam na imię Martyna Neweluk i od niedawna wiem, ze już nigdy nie wyleczę się z raka. Jestem pacjentka z wielokrotnymi przerzutami do płuc, opłucnej, kości, węzłów chłonnych podostrogowych i przytchawiczych, nadnerczy i być może nerek - tego nikt już nawet nie sprawdza.

Moja historia z rakiem rozpoczęła się w 2021 roku, gdy wykryto u mnie potrójnieujemnego raka piersi. Agresywny, trudny przeciwnik - idealny dla mnie. Przeszłam tzw czerwoną chemie, białą chemie, okaleczającą mastektomię prostą. W wyniku histopatologicznym kolejna niemiła niespodzianka - ledwie 10% komórek nowotworowych uległo zniszczeniu. Kolejna chemioterapia i po pół roku lekarz życzy abyśmy już się nie zobaczyli.

Niestety błędnie diagnozowany przez pól roku kaszel okazuje się być wierzchołkiem góry lodowej. Choroba postępuje niezwykle szybko, zdążyłam przyjąć 2 dawki leczenia onkologicznego, gdy z powodu płynu w płucach, odmy i posocznicy trafiłam do szpitala. Po ciężkim leczeniu, gdy przez 20 dni pozostawałam unieruchomiona przez dren doszło do kolejnych uszkodzeń organizmu i aktualnie nie mam możliwości samodzielnego poruszania się.

Obecnie przebywam w domu, pod opieką męża i mamy, zdana całkowicie na ich pomoc - przy przewijaniu, zmienianiu pampersa, ćwiczeniach, które mam nadzieje pozwolą mi niedługo chociaż usiąść na wózku. Jestem również pod opieką hospicjum domowego, które dba o mnie pod względem bólowym.

Obecna sytuacja jest tez dla mnie ogromnym wyzwaniem finansowym. Straciłam możliwość pracy, koszty środków higienicznych, przeciwodleżynowych, sprzętu, wizyt u specjalistów. Lista tylko rośnie, czas wiec poprosić Was o pomoc.