Dzień dobry. Żyjemy w coraz trudniejszych czasach. Niestety Pan Kazimierz również. O ile ludzie młodzi, zdrowi i silni są w stanie jakoś się na powierzchni utrzymać, o tyle Pan Kazimierz już nie daje rady tego robić samemu. Pomaga mu sporo osób odkąd jego zdrowie uległo pogorszeniu a rachunki za wszystko zwalają z nóg.

Pan Kazimierz ma 74 lata. Nie ma żony ani dzieci. Ojciec, z którym mieszkał zmarł kilkanaście lat temu. Teraz mieszka sam i jakoś sobie radził. Pan Kazimierz był wolnym duchem, nigdy nie znalazł stałej pracy. Zawsze dorabiał więc nie ma emerytury ani renty. Od dłuższego czasu jest pod opieką miejskiego ośrodka pomocy społecznej. To stamtąd otrzymuje jedyne pieniądze z zasiłku w wysokości koło 800 złotych. Nie może się ubiegać o dodatek mieszkaniowy bo jego mieszkanie przekracza o 2,5 m2 wymagany limit na jedną osobę. Pan Kazimierz jest po udarze, ma nie władną rękę i nie mówi. Ma stwierdzoną stałą pełną grupę inwalidzką i niezdolność do pracy. Chorował dwa razy na covid, raz był hospitalizowany. W wyniku tego został praktycznie przykuty do łóżka. Ma na stałe cewnik. Do lekarzy jeździła z nim moja babcia (żona kuzyna Pana Kazimierza) i ja, lub ktokolwiek kto był wolny i dał radę z dalekiej rodziny. Wszystkie wizyty załatwiała babcia bo zna jego historie choroby. Na co dzień zajmuje się Panem Kazimierzem opieka społeczna. Przynoszą obiady, pomagają w higienie, karmią, robią zakupy, pranie.

Niestety to wszystko co dla niego robimy to za mało. Wszystko drożeje od jakiegoś czasu. Czynsze szaleją, rachunki za prąd i gaz też.

Czynsz Pana Kazimierza to 760 zł. W zeszłym roku było lekko ponad 400. Z jego zasiłku 800 zł nie jest w stanie opłacić czynszu, Prądu, gazu, kupić leków i produktów spożywczych.

Zaczyna się robić dług w spółdzielni mieszkaniowej bo wpłaca nadal tylko po 400 zł. Martwimy się ze niedługo spółdzielnia, która rozumie jego trudne położenie, zacznie naciskać na spłatę albo zlicytują mieszkanie Pana Kazimierza a on schorowany wyląduje na ulicy. Próbowaliśmy urządzić drugi pokój i wynająć żeby obniżyć koszty, ale nic z tego nie wyszło. Dwaj młodzi chłopcy którzy zamieszkali w jednym pokoju tylko za pierwszym razem zapalili za wynajem. Później zwlekali, obiecywali aż bez słowa się wynieśli po 2 miesiącach mieszkania za darmo. Ponadto panie z opieki społecznej zorientowały się ze podjadali rzeczy Pana Kazimierza i ukradli mu kurtkę zimową. Teraz już boimy się kogokolwiek tam umieścić że względu na dobro Pana Kazimierza.

Dlatego dziadek jako jego kuzyn, oraz sam Pan Kazimierz proszą o pomoc i wsparcie. Zbieramy na roczne opłacenie czynszu Panu Kazimierzowi, zeby mógł spokojnie przez rok nie martwić się czy zabiorą mu dach nad głową czy nie. Prosimy i liczymy na dobre serca ludzi, którzy mogą pomóc starszemu Panu w jego trudnej sytuacji.

Cała zebrana kwota zostanie wpłacona na konto spółdzielni mieszkaniowej.

Z góry dziękujemy za okazaną pomoc.