Nasz synek jeszcze do niedawna był pełnym życia, radosnym chłopcem. Jego dzieciństwo było beztroskie, a największym zmartwieniem było to, czy zdąży przed snem obejrzeć ulubioną bajkę. Życie jednak jest przewrotne. W ciągu chwili nasza codzienność zmieniła się o 180 stopni.

8 lipca 2025 roku życie naszej rodziny się zatrzymało. Z ust lekarza usłyszeliśmy diagnozę, która wstrząsnęła naszymi sercami. Cukrzyca typu 1 z kwasicą ketonową. Kubuś trafił do szpitala z bardzo wysokim poziomem cukru we krwi i objawami odwodnienia. Natychmiastowe podjęcie leczenia uratowało mu życie!

To dopiero początek długiej, żmudnej, pełnej bólu i łez drogi zmagań z chorobą. Dziś codzienność naszego syna to walka – z igłami, glukometrem, pompą insulinową i nieustannym strachem o jutro. Nasze serca pękają na widok bezsilności Kubusia. Tak bardzo chcielibyśmy go uchronić przed wszystkim, co złe.

Nasz synek potrzebuje stałego leczenia przy użyciu osobistej pompy insulinowej oraz systemu ciągłego monitorowania glikemii. Tylko te urządzenia zapewniają mu życie. Bez nich byłoby ono zagrożone – każdego dnia, w dzień i w nocy. 

Dodatkowo Kubuś cierpi na autyzm. To sprawia, że wymaga jeszcze większej uwagi, cierpliwości i terapii wspomagających. Cukrzyca w połączeniu z zaburzeniami rozwoju to mieszanka wybuchowa. Każde wahanie poziomu cukru we krwi może oznaczać niepokój, problemy z wyrażaniem emocji, a nawet utratę przytomności.

Czujemy się bezradni. Patrzymy na nasze dziecko i wiemy, że jego przyszłość zależy od technologii. Choć część leczenia jest refundowana, to wydatki związane z pełną opieką diabetologiczną, w tym sprzętem, czujnikami, insuliną, wizytami u specjalistów i specjalistyczną dietą, są ogromne.