Nigdy nie przypuszczałam, że będę musiała prosić obce osoby o pomoc. Samotnie wychowuję syna. Że wszystkich sił chciałam, aby miał normalne życie, aby nigdy nie czuł się gorszy. Pierwszą pożyczkę wzięłam na wyjazd zagraniczny. Wakacje się skończyły, a mi pozostała ogromna (jak na moje możliwości) rata. Wzięłam kolejną pożyczkę na spłatę kilku rat tej pierwszej. Wzięłam dodatkowe godziny w pracy, aby mimo wszystko dać sobie radę. Niestety nie dałam… w pewnej chwili zastanawiałam się czy kupić synowi buty czy zapłacić ratę. Zadłużałam się coraz bardziej. Kolejne i kolejne pożyczki na spłatę dotychczasowych rat. Tak wpadłam w spiralę zadłużenia. W chwili obecnej mam 170 000 zł długu. Jestem załamana, bo nie mam jak tego spłacić. Wszystkie raty spłacam regularnie, ani razu z żadną płatnością się nie spóźniłam, jednak przez to wszystko straciłam już chęć do życia, przestałam myśleć o czymkolwiek innym, jak tylko o tym, aby mieć w miesiącu wystarczającą ilość godzin w pracy, aby opłacić i życie i raty. Chciałabym znów poczuć spokój i cieszyć się życiem nie myśląc czy w kolejnym miesiącu też dam radę. Jest mi strasznie głupio prosić tu o pomoc, ale nie mam już po prostu innego wyjścia. Serdecznie dziękuję za każdą złotówkę, każdemu kto zechce cokolwiek wpłacić.