Trafiła do nas jako 2-3 dniowe, maleńkie sarnię z prawie całkowicie obciętą przez kosiarkę tylną nóżką. Szanse na uratowanie życia były mizerne, a na uratowanie nogi właściwie żadne. Cuda jednak się zdarzają. Dzięki naszej cierpliwości i determinacji, oraz przede wszystkim nieocenionej pomocy zaprzyjaźnionych weterynarzy udało się nam uratować jedno i drugie. Za nami długie dni walki z odwodnieniem, niechęcią do jakiegokolwiek pokarmu, skutkującą karmieniem strzykawką "na siłę", podawanie zastrzyków, nie wspominając dziesiątek nieprzespanych nocy, gdy zaczęło się "karmienie na żądanie" ;-) Dzisiaj "Pianka" jest już dorodnym, kilkukilogramowym koźlakiem, który po wyciągnięciu drutów ze zrośniętej już nóżki radośnie bryka wokół naszego domu i gdyby nie brak sierści na przedniej i na tylnej nóżce (ślady po wenflonie i zabiegu) nikt nie poznałby, że to zwierzę po przejściach. Niestety koszty, które ponieśliśmy i jeszcze przez jakiś czas będziemy ponosić, mocno nadszarpnęły nasz domowy budżet, a wymagania pokarmowe sarenki rosną wraz ze wzrostem wagi. Samo tylko mleko kozie, bo inne nie jest tolerowane, to wydatek ok 350zł miesięcznie. Do tego karma ratunkowa i inne suplementy, niestety nie najtańsze, tworzą powoli kwotę, której brak zaczyna nam mocno doskwierać. Prosimy o wsparcie, bo koniec laktacji dopiero za kilka miesięcy, a litr mleka dziennie powoli przechodzi w 1,5 litra dziennie. Pomóżcie...