Po raz drugi walczę o swoje życie,za pierwszym razem się udało oby tym razem tez się powiodło...

Razem z Pawłem wygrajmy z glejakiem !!!

Nasza historia z glejakiem zaczęła się w 2005 roku. Jak każdy prowadziliśmy normalne życie a ja byłam w siódmym miesiącu ciąży.U męża pojawiły się objawy ataków epileptycznych. Po wizytach u specjalistów i pobraniu biopsji do badania okazało się że to guz mózgu. Reakcja lekarzy okazała się na tyle szybka że udało się operacyjnie usunąć pięciocentymetrowego guza,który był powodem ataków padaczki.10 lat pod stałą kontrolą lekarzy,mąz wócił do aktywności zawodowej cieszył się każdym dniem i korzystał z każdego dnia.

Niestety nasza radość trwała zbyt długo po 9 latach ciszy i jakichkolwiek oznak nawrotów choroby pojawiły się ataki padaczki.Początkowo bardzo sporadycznie ale z miesiąca na miesiąc nasilały się coraz bardziej.Było to na tyle intensywne że po jakimś czasie pojawiały się 4 dziennie. Bez pogotowia ratunkowego się nie obyło.22 grudnia 2016 Z pilnym skierowaniem udaliśmy się na rezonans magnetyczny z kontrastem.Dwa tygodnie później odebraliśmy wynik :(.

Wznowa... cały świat się w tym momencie zatrzymał.

24 stycznia mężowi wykonano operację celem usunięcia trzech guzów jakie się pojawiły w mózgu. Nie każdy zdaje sobie sprawę jakie są następstwa takiej operacji, my przechodzimy to poraz kolejny mimo doświadczenia jakie przeszliśmy za pierwszym razem ten kolejny raz dał nam kolejnego kopniaka większego jak za pierwszym razem. Mąż ma problemy z mową,ma niedowład lewej strony i potrzebuje pomocy przy wykonywaniu prostych czynności.

Codzienna rehabilitacja sprawia że z dnia na dzień sprawność małymi krokami wraca do normy,ale przed nami długa droga do tego żeby było dobrze.Wynik OLIGOASTRYCYTOMA ANAPLASTICUM WHO III.Rokowania przy tym stopniu są niepewne niestety.

Obecnie jesteśmy w trakcie czekania na import chemii docelowj,co ma spowolnić dalszy rozwój choroby,lekrz prowdzący wyjaśnił jak choroba przebiega,mimo podawania leków po operacji pojawiły się ataki,niedowład lewej strony jest bardzo znaczny mimo rehabilitacji nie ma poprawy.Niedługo kolejne wizyty u lekarzy.Najbardziej przeraża to czekanie na chemię :(