Jesteśmy małżeństwem od 10 lat. Zaraz po ślubie, zauwazylam brak miesiączki który okazal sie ciążą. Cieszyliśmy się bardzo, że tak szybko uda nam się stworzyć rodzinę. Nasza radość nie trwała długo ponieważ ciąża okazała się być pozamaciczna. Przeprowadzono u mnie zabieg, który kosztował nas dużym obciążeniem psychicznym. Postanowiliśmy odłożyć plany związane z dzieckiem na jakis czas, licząc że czas zaleczy rany i zostaniemy szczęśliwymi rodzicami. Minął rok, 2, 3.... zaczelismy oboje chodzić do lekarzy i padla diagnoza że z mężem jest ok a ja mam niedrozny jajowod. Próbowaliśmy wiele razy gdyż jeden niedrozny jajowod nie jest przeszkoda. Bezskutecznie. Półtora roku temu zdecydowaliśmy się na zabieg invitro. Przeszliśmy 2 kosztowne procedury, które wyczerpały nasz budżet do poziomu zero. Druga procedura dała ciążę, wierzyliśmy że wszystko będzie dobrze. Przeszliśmy badania prenatalne, wszystko było w porządku, dzidziuś rozwijał się prawidłowo, nie było żadnych wad. Jednak w 16 tyg (tydzien przed prawidlowa wizyta) poczułam niepokój, lekarz przyjął mnie na cito. Okazało się że serduszko naszego synka przestało bić. To jest nie do opisania co poczuliśmy w tamtym momencie. Jeśli ktoś przeżył takie coś, wie o czym mówię. Po roku żałoby zdecydowaliśmy się podejść do adopcji, w warszawskim ośrodku katolickim. Jednak nasze warunki mieszkaniowe czyli jeden pokój z kuchnia i łazienka jest jedną z przeszkód. Musimy w szybkim tempie zrobić dobudówkę, na którą zwyczajnie nas nie stać. Wiem że internet jest siłą i wierzę ze znajdą się osoby które nas wesprzą w tej sytuacji.

Oboje jesteśmy aktywni zawodowo, pracujemy, jednak koszta związane z załatwianiem wszystkich formalności plus rozbudowa domu zwyczajnie zaczynają Nas przewyższać.

Oboje kochamy dzieci i chcemy adoptowac rodzenstwo lub dwoje dzieci. Nie wyobrażamy sobie domu bez dziecięcego uśmiechu.

Musimy szybko powiększyć nasz dom o pokoj dla dzieci.

Dziękujemy.