Kiedy Anastazja miała rok trafiliśmy do Gdańska. Przez 2 lata jeździliśmy tam średnio raz w miesiącu. Podejrzenie niedoczynności przysadki, zespołu Turnera, padaczki, leczona na niedoczynność tarczycy. Od urodzenia była pod kontrolą kardiologa ze względu na szmery na serduszku (jej dziadek ma chore serce). W wieku 14 miesięcy wiek kostny i rozwój psychomotoryczny był oceniany na zaledwie 6m. Od 4 lat pod kontrolą poradni hematologicznej ze względu na niski poziom hemoglobiny, nadal nie znamy przyczyny i nie jesteśmy w stanie podnieść jej chociaż do dolnej granicy normy. 

Największy cios jednak spadł na nas kiedy córka poszła do przedszkola - już po pierwszych dniach wychowawczyni zasugerowała wizytę w Poradni, ponieważ Anastazja nie mówi, unika dzieci, układa zabawki i wykazuje zachowania charakterystyczne dla zaburzeń ze spectrum autyzmu. 

Po diagnozie zawalił nam się świat… 

Moje dziecko nie zmieniło się, ale nasze postrzeganie o 180°… Musieliśmy nauczyć się jak to jest wychowywać zaburzone dziecko. Anastazja trafiła do najlepszego przedszkola w Koszalinie, już po miesiącu terapii widzieliśmy pierwsze postępy, po pół roku córka pierwszy raz mnie "zobaczyła" kiedy przyszłam po nią do przedszkola, po około 9 zaczęły pojawiać się pierwsze słowa. W tej chwili, po 2 latach terapii, Anastazja przytula się, rozmawia z nami (wcześniej tylko eholalia), chodzi za rękę, reaguje na imię. Przed nami jeszcze ogrom pracy, ale wierzę że damy radę ❤️❤️❤️