Nikodem od zawsze był żywiołowym dzieckiem, wszędzie go pełno.  Chodził do przedszkola, miał dobry kontakt z innymi dziećmi. Uwielbiał biegać, skakać i wariować jak każde dziecko. 2 miesiące temu zaczął kuleć i mieć dolegliwości bólowe nogi. Byliśmy u  różnych specjalistów gdzie odsyłali nas z kwitkiem, że wszystko w porządku. Okres oczekiwania na ortopedę dzięcięcego był długi więc wraz z mężem postanowiliśmy zabrać syna prywatnie do ortopedy dziecięcego. Niestety okazał się scenariusz, którego nikt z nas się nie spodziewał. Ortopeda stwierdził podejrzenie choroby Perthesa.  

Choroba Perthesa należy do grupy chorób objętych wspólną nazwą jałowe martwice kości. Jałowe martwice kości są zespołem chorobowym charakteryzującym się obumarciem tkanki kostnej, a częściowo także i tkanki chrzestnej w wyniku niedokrwienia w obrębie ograniczonego obszaru kości bez udziału bakterii chorobotwórczych. Jałowe martwice kości mogą dotykać różnych elementów układu kostnego człowieka. Nas niestety objęła jałowa martwica kości udowej. Nasze życie zmieniło się w wycieczki od lekarza do lekarza, patrzenie na cierpienie syna gdy ból nie ustępował. Jedyne co mogliśmy to patrzeć z bezsilnością i dawać mu dużo wsparcia będąc koło niego. 

Z zaleceń ortopedy syn dostał rehabilitacje, które muszą odbywać się trzy razy w tygodniu ze względu na to, że muszą być prywatnie ponieważ okres oczekiwania na NFZ jest długi postanowiłam założyć zbiórkę gdyż przy szybkiej interwencji mamy możliwość uniknięcia operacji dla syna.  

Nikodem również dostał zalecenie poruszania się o kulach  jak na razie nie wiemy ile to ma trwać. Dla niego jest to najgorsza udręka gdyż nie może tak jak wcześniej iśc do przedszkola, biegać, skakać, chodzić i bawić się z rówieśnikami. Jesteśmy załamani całą sytuacją gdyż nasze życie z dniem potwierdzenia diagnozy zmieni się o 360 stopni. Mamy tylko wielką nadzieję, że dzięki rehabilitacją uda nam się w miarę normalnie funkcjonować i obejść bez operacji. Nikodem przez swoją chorobę nie może uczęsczać do przedszkola , potrzebuje całodobowej opieki, pomocy w chodzeniu. Aby zająć się Nikodemem jedno z nas musiało zrezygnować z pracy.Przed nami jeszcze bardzo długa droga , a nasz budżet został wyczerpany przez wizyty lekarskie, badania których  nie będzie jeszcze końca. Tylko systematyczna rehabilitacja i zabiegi fizykoterapii mogą zapobiec dalszej deformacji głowy kości udowej. Będziemy wdzięczni za każde okazane wielkie serce każdego 

Rodzice Nikodema.