Leczenie ukochanego Axelka

Axelek towarzyszy mi od 1 gimnazjum, mieszkał w Hrubieszowie, bo tam dorastał, ale musiałam go zabrać do Poznania, ponieważ moja babcia ma problemy z biodrem i ciężko jej było wychodzić z nim na spacery, więc pomimo smutku i bólu mojej babci, wzięłam go w 2017 do Poznania. 

Pies od zawsze był pod stałą opieką weterynarza i choć wydawało mi się, że z jego stanem zdrowia z wiekiem może być coś nie tak, weterynarz zapewniał, że to nic poważnego. Pewnej nocy jednak stało się coś strasznego. Mój kochany Axel leżał na podłodze próbując wstać, jednak ciągle upadał, miał sparaliżowaną lewą stronę ciała. Był przerażony, a ja byłam bezsilna, nie mogłam patrzeć na jego cierpienie. Otrzymał szybko pomoc, a zaraz potem druzgocącą diagnozę – naciekający guz po lewej stronie klatki piersiowej, podskórny guz po prawej stronie szyi, nowotwór prostaty oraz guz w jelitach. Do tego okazało się, że pies ma chore nerki. Gruczoł krokowy ma w sobie też liczne torbiele, naciskający na cewkę moczową, torbiele mają od 1,5 do 2 cm. Będzie musiał mieć konsultacje kardiologiczne, zabieg usunięcia lewej nerki oraz usunięcie istniejących guzów. 

Axelek bardzo cierpi. Zaczął otrzymywać leki przeciwbólowe, jednak aby mógł normalnie funkcjonować wymaga wielu zabiegów medycznych. 

Mimo moich ogromnych starań, jestem zmuszona prosić o pomoc finansową. Koszty leczenia mojego psa w ostatnim czasie mnie przerosły. Obecnie same diagnozy i leki wyniosły już 1900zł. Koszty operacji, które Axel musi przejść, to około 4 tysiące złotych. Sama jestem studentką, zawsze ze wszystkimi przeciwnościami losu radzę sobie sama. Nigdy nie prosiłam o żadną pomoc finansową, a z pomysłem stworzenia tej zrzutki nosiłam się bardzo długo, finalnie jestem zmuszona prosić o pomoc, bo moje serce pęka, gdy widzę jego codzienną walkę i cierpienie, a ja nie jestem w stanie mu już sama pomóc. 

Axel wypełnia moje życie radością, jest dla mnie niewyobrażalnie ważny i zrobię wszystko, co możliwe, żeby został ze mną jak najdłużej.

Pomimo cierpienia jest bardzo pogodnym psem, kochającym długie spacery.

Jest ze mną przez bardzo dużą część mojego życia, a moi przyjaciele mówią, że nie wyobrażają sobie mnie bez Axelka – każdy, kto mnie zna, uważa tak jak ja, że mój ukochany Axel jest częścią mnie. Ale chodzi tutaj chodzi o niego samego – o to, żeby był zdrowy i nie cierpiał.