Prezent dla masajskich dzieci to nie komputer, telefon czy laptop.

Najlepszym prezentem będzie opłacenie kolejnych miesięcy nauki w szkole podstawowej, zakup nowych mundurków.

A prawdziwym bonusem do tego nowe ubranie, jedzenie - ugali, mięso, warzywa.

Po świętach dzieci wracają do szkoły. Obowiązkowo muszą mieć nowe mundurki, buty, trzeba opłacić nauczyciela

Czy wiesz, że w Tanzanii dzieci marzą o tym aby pójść do szkoły?

Często dzieci przychodzą dużo wcześniej, by zająć lepsze miejsca, by być bliżej tablicy. W szkole nie ma prądu, zatem kiedy są deszczowe i pochmurne dni w środku jest bardzo ciemno.

Szkolnictwo państwowe stoi tu na bardzo niskim poziomie: szkoły są przepełnione, w jednej klasie uczy się często ponad 50 uczniów. Dzieci mają w domach mnóstwo obowiązków. Czasem do szkoły idą kilka kilometrów. Wychodzą rano, jak jest jeszcze ciemno. Jak dochodzą do szkoły, to już są zmęczone. I głodne, bo przed szkołą nie jedzą nic, żadnego posiłku.

Dzieci nie mają podręczników czy pomocy naukowych. Atrybutami ucznia nie jest tu tornister, ale miotła lub kopaczka, bo dzieci pracują w szkole – np. na polu. Codziennie trzeba podlać drzewka, posprzątać, zamieść – od tego dzieci zaczynają, zanim wejdą do klasy. W porze deszczowej dzieci idą na pole nauczyciela i tam pracują.

Masajowie posługują się swoim językiem Maa, a językiem urzędowym w Tanzanii jest język suahili. Dzieci, które nie idą do szkoły często nie znają nawet języka kraju, w którym mieszkają.

W Tanzanii niby istnieje obowiązek szkolny, ale nie ma tu ewidencji ludności, więc trudno go egzekwować. Wiele dzieci nie chodzi do szkoły, albo idzie za późno, np. dopiero w wieku 9-10 lat. Dzieci z wielu rodzin mają za dużo prac, żeby mogły iść do szkoły: wypasają krowy czy przynoszą wodę.

Pomoc finansowa przeznaczana jest na:

•   opłacenie czesnego uczniom, których rodzin nie stać na opłaty,

•   pokrycie kosztów utrzymania ucznia w klasie do końca roku nauki szkolnej

•   zakup pomocy dydaktycznych, naukowych i sportowych

Tanzania - masajskie wioski pośrodku buszu i sawanny. Żeby tu dojechać z lotniska trzeba odbyć ok 12 godzinną podróż autobusem po ….. drodze, pełnej kurzu i modlić się , żeby autokar się nie posuł, bo często się tak zdarza, a wtedy podróż jeszcze bardziej się wydłuża. To jednak jeszcze nie koniec. Ostatnią część podróży ok. 45 min można pokonać już tylko motorem, gdyż żaden samochód tu/tam nie dojedzie.

Zastanawialiście się kiedyś jak to jest być pośrodku niczego?

Dokładnie będąc tutaj możecie tego doświadczyć.

Wioska masajska rządzi się swoimi prawami.

Życie w tradycji, kultury niezmiennej od wieków. Nie ma tu prądu, ani bieżącej wody. Technologie docierają co prawda nawet tutaj. Coraz bardziej popularne staja się solary, a że słońca jest tu pod dostatkiem (choć nie zawsze) można naładować telefon lub solarną żarówkę.

Często wydajemy pieniądze na niepotrzebne rzeczy, a kilka złotych mogłoby bardzo tym ludziom pomóc!

Zapraszam Was do udziału w tej akcji ! <3