SŁOŃCE ZAKLĘTE W DŹWIĘKACH HISZPANII I WŁOCH

Album Finesis Trio - trzech niezwykle utalentowanych Artystek, które połączyła wspólna pasja - MUZYKA!

Katarzyna Puch - Słabik *sopran*

Małgorzata Żegleń - Włodarzyk *gitara, lutnia*

Paulina Tkaczyk - Cichoń *klawesyn*

Program płyty obrazuje ukryty w formach i rytmach temperament muzyki hiszpańskiej

i włoskiej. Obejmuje on „perełki repertuarowe” – niejednokrotnie nieznane i rzadko wykonywane utwory, odnalezione przez zespół w europejskich bibliotekach i muzeach.

Georg Friedrich Händel

Kantata hiszpańska No se emenderá jamás HWV 140      

Niezwykle interesującą brzmieniowo pozycją jest osobliwa kantata hiszpańska Georga Friedricha Händla No se emenderá jamás, na bardzo oryginalny, jak na owe czasy skład – sopran, gitarę oraz basso continuo. Powstała ona w Rzymie ok. 1707-1708 r. podczas pobytu Händla na dworze księcia Francesco Marii Ruspoliego, gdzie zobligowany był do cotygodniowego komponowania kantat włoskich. Hiszpański tekst, gitara obligato oraz długie archaiczne nuty czynią tę kantatę wyjątkową. Ciekawostką pozostaje fakt, że nie ufając domowemu kopiście Händel na wszelki wypadek sam wpisał słowa do egzemplarza dla wykonawców.

Luigi Boccherini

Kwintet gitarowy D-dur G 448

Pełna wdzięku i delikatności, a jednocześnie nasycona temperamentem i żywiołowością twórczość Luigiego Boccheriniego (Włocha, który ponad 30 lat spędził w Madrycie) nierzadko zawiera elementy hiszpańskiego folkloru znajdujące odbicie w figurach rytmicznych, harmonii czy melodii. Cechy te są wyraźnie odczuwalne w ekspresyjnym i wirtuozowskim Fandango, poprzedzonym dostojnym Grave. To dwie z czterech części kwintetu gitarowego D-dur G 448, opracowane na gitarę i klawesyn przez brytyjskiego gitarzystę i lutnistę – Juliana Bream’a (Introdukcja i Fandango).

Ferdinando Sor

Seguidillas boleras                           

Znaczące miejsce w historii pieśni hiszpańskiej zajmują Seguidillas boleras Ferdinando Sora skomponowane w latach 1790-1800. Te krótkie utwory, pisane zawsze w rytmie bolera, przeważnie mają zabarwienie humorystyczne (Muchacha, y la vergüenza), groteskowe,

a nawet frywolne, ale dotykają również problematyki życia doczesnego (Las mujeres

y cuerdas), aspektu miłości przynoszącej zarówno ukojenie (De amor en las prisiones), jak

i cierpienie (Prepárame la tumba), a także czerpią z hiszpańskiego renesansu poprzez zastosowanie terminologii religijnej (Si dices que mis ojos). Seguidillas wyróżnia tzw. bien parado – nagłe, niespodziewane zakończenie, które ma na celu zaskoczenie publiczności.

Tomasso Giordani

Six Solos for a Guitar with a thorough Bass for the Harpsichord – Sonata III c-moll

Odnalezione w Morawskim Muzeum w Brnie opus „Six Solos for a Guitar with a thorough Bass for the Harpsichord” Tomasso Giordaniego, obejmuje 6 utworów napisanych oryginalnie na gitarę angielską z towarzyszeniem basso continuo, w formie dwuczęściowych sonat solowych. Ten unikatowy zbiór stanowi swego rodzaju pomost pomiędzy epokami – napotkać w nim można zarówno echa baroku, jak i zapowiedź „nowego” stylu – klasycyzmu. Na płycie zarejestrowana została Sonata III c-moll. Zróżnicowany charakter części odzwierciedlony w niezwykłej ekspresji, uczuciowości oraz pięknej linii melodycznej Largo,

a zarazem lekkość i wirtuozeria w Allegro Alla caccia świadczą o przenikaniu się stylów galant i Empfindsamer Stil, tworząc estetyczny pluralizm dążący do skrystalizowania formy sonatowej.

Monumentos de la Música Española XLVII – Musica Barocca Española

Album zamyka wybór hiszpańskich pieśni w formie monodii akompaniowanej ze zbioru Monumentos de la Música Española XLVII – Musica Barocca Española z XVII wieku. Pisane były one do tekstów poetyckich o tematyce świeckiej, głównie miłosnej (Vuestra belleza, señora, Todo eres contradicciones), poruszającej zagadnienie fatum (Dulce desdén, Abril floreciente), a także społecznej (El baxel está en la playa). Często znaleźć można także metaforyczne odniesienia do natury, zastosowane w celu przekazania głębszych treści symbolicznych (Abril floreciente), w tym moralizatorskich (Avecilla, si picas). Zbiór ten został odkryty przez zespół w Bibliotece Katalońskiej w Barcelonie.

José Viñas

Andante sentimental op. 40

II połowa XIX stulecia przyniosła w Europie schyłek „złotego wieku gitary”. Zaczęła ona być wypierana na salonach i w salach koncertowych przez „nowoczesny” fortepian, mimo to hiszpańscy mistrzowie nie pozwolili na upadek instrumentu w jego ojczyźnie, pielęgnując

i podtrzymując tradycję artystycznej gry. Na płycie nie mogło zabraknąć solowej kompozycji – Andante sentimental z 1885 roku, napisanej przez jednego z najważniejszych wirtuozów gitary, wszechstronnie wykształconego José Viñasa – również znakomitego skrzypka, pianistę, śpiewaka, kompozytora i dyrygenta w teatrach operowych – którego interpretacje długi czas uznawane były za wzorzec wykonawczy, a jego rezydencja w Barcelonie pozostawała miejscem spotkań, rozmów i prezentacji wielu gitarzystów.

Możliwość odebrania albumu osobiście w Wieliczce, możliwa także wysyłka.