Terry Pratchett, w jednej ze swoich książek pisał: „światło wierzy, że przemieszcza się szybciej od wszystkiego, ale się myli. Nieważne, jak szybko pędzi, zawsze odkrywa, że ciemność dotarła na miejsce wcześniej i już na nie czeka”. Jak nie upatrywać się w tym prawdy, skoro nawet Cezar przekonał się o słuszności tych słów? Czy jest jeszcze dla niego jakaś nadzieja?

Porzucony, niewidomy psiak, skazany niegdyś na śmierć, został ocalony przez schronisko w Egipcie, które wspieramy, i które zdążyłeś już zapewne dzięki nam poznać. Gdyby nie ono, nigdy nie usłyszałbyś o Cezarze. Nikt by o nim nie usłyszał. Bo tułał się po ulicach, szukając pomocy. Domyślasz się też pewnie, że schronisko, w którym mieszka nie ma środków na jego leczenie. Dlatego postanowiliśmy im pomóc. Chcemy podarować Cezarowi odrobinę światła. Wlać w jego serce nadzieję i ciepło, które mamy w sobie. Wysłać je setki kilometrów stąd, by Cezar uwierzył jeszcze w człowieka. Pochyl się proszę nad jego losem, jeśli tylko możesz. Pochyl się nad samotnym, starym i nieszczęśliwym psiakiem, który już raz został skazany na śmierć. Tam gdzie dziś mieszka, doznał wiele miłości, bez wątpienia. Ale potrzebne są też środki na jego leczenie, pełna diagnostykę, dobrą karmę i podstawowe utrzymanie. Tylko jeśli wspólnie zawalczymy dziś o Cezara, to ten biedny psiak może godnie żyć. I uwierz, będzie Ci wdzięczny już zawsze. Bo ocalisz jego świat.

Prosimy Cię dzisiaj z całego serca. Bez Ciebie trudno będzie nam przekazać środki dla Cezara. Bez Ciebie mu nie pomożemy. Prosimy, rozjaśnij mu z nami drogę w ciemności.