Hej

Czy zbierałam się godzinami do założenia tej zbiórki?

Być może.

Czy w tym czasie miałam atak paniki i musiałam wziąć leki na uspokojenie?

Owszem.

To jest pierwszy raz kiedy proszę o pomoc... Nie umiem tego robić. To chyba często spotykane u DDA? Pomagają wszystkim dookoła, a sami nie potrafią o nią poprosić 😐 Skręca mnie na myśl, że dopuściłam do takiego momentu w życiu, gdzie sama nie mam sił, wygrzebać się z tego bagienka, w którym taplam się już od dłuższego czasu.

Moje bagno to mieszanka nieodpowiedzialności, złych decyzji, chorób - takie klasyki w dzisiejszych czasach: chora tarczyca, ale taka bardziej fikuśna wersja co nazywa się chorobą gravesa - basedowa; dyskopatia, która nigdy jeszcze nie dostała swoich 5min u lekarza specjalisty; depresja (wredna wraca co pół roku i to co raz z większym przytupem); lęk uogólniony oraz z nowości - bezsenność. To jest taki pakiecik stwierdzonych już chorób i na ile jestem w stanie, to się tym opiekuje (oczywiście terapia odpada, na NFZ w moich rejonach nie ma, a prywatnie? nie dla psa kiełbasa) Są jednak podejrzenia jeszcze kilku, też takie modne teraz (mam nadzieje, że czujesz ironie i maskowanie lęku żartobliwym tonem?) Sibo, ADHD i jakieś choróbsko reumatyczne. Taka mieszanka zgotowała mi brak zdolności do pracy i tak efekt domina - pożyczanie pieniędzy, świecenie oczami do kasjerki, że jednak odkładam ten produkt bo mi nie wystarczy > jeszcze większe stany lękowe > izolacja przed światem > dodatkowe wizyty u psychiatry i większa... większa... i większa dawka leków. Pojawiło się światełko na końcu tunelu i zaczęły wracać chęci do życia tylko jak tu wrócić do żywych jak nie stać mnie aktualnie na życie?

Dotarłeś/aś do końca? Dzięki.

Jeśli możesz - dorzuć coś, jeśli nie - wyślij do mnie pozytywną energię albo pomódl się w mojej intencji, zależy w co wierzysz ;) Pozdrawiam Cię serdecznie.