“Jak zobaczyć to, czego nie widać?” to książka o nieuchwytnych dla dzieci pojęciach. O tym, co czasem czują, o czym słyszą, co pojawia się w ich głowie, co dorośli nazywają, ale czego pokazać nie potrafią. Czy można zobaczyć pomysł? Jak właściwie wygląda tęsknota? Czy czas ma kształt zegara? Czy przekonanie bez zetknięcia z innym przekonaniem jest niewidzialne?

Książka ta pokazuje dzieciom, że otaczająca nas rzeczywistość i efekty naszych działań mają często swoje źródło właśnie w tych nie mających kształtu, koloru ani faktury pojęciach. I że nie zawsze są one tak niewidzialne, jak by się mogło wydawać…

"Jak zobaczyć to czego nie widać? to książka, która dotyka najtrudniejszych pytań. Są to pytania o rzeczy abstrakcyjne, ale szalenie istotne. Porusza tematykę emocji (np. tęsknota, zmartwienie), codzienności (np. czas, marzenie, pomysł) czy etyki (np. dobro, sumienie). Pojęcia wybrane przez Natalię Komar-Piątyszek to słowa największej wagi opisane z równie wielką delikatnością i uważnością. Czy są to pełne odpowiedzi na pytania? Tego nie wiem, ale z pewnością są mądrą wskazówką jak o nich rozmawiać i jak opisać słowami to “czego nie widać” na pierwszy rzut oka. To także książka o tym, że pytania nigdy nie przestają być ważne, niezależnie od tego jak trudne lub “niewidzialne” tematy poruszają i w jakim wieku są zadający pytania. To książka, która wyjaśnia pojęcia i jednocześnie zachęca do stawiania pytań o kolejne. To piękne i naturalne zaproszenie do rozmowy z drugim człowiekiem.[...]"

(Paulina Kowalik - fragment recenzji)

Kilka słów o mnie:

Zawsze chciałam napisać książkę dla dzieci. A raczej napisać i wydać, bo piszę całe życie, ale wewnętrzny krytyk skutecznie zabezpieczał te masę dokumentów na dysku przed pokazaniem ich komukolwiek. A właśnie - wewnętrzny krytyk. Też go znacie? Parszywy gość. Ale pojawiła się w moim życiu nowa pasja - impro. Nic tak skutecznie nie leczy z dowalania samemu sobie i oceniania negatywnie siebie i swojego działania, jak improwizowanie na scenie. Niektórzy mówią, że doświadczenie sceniczne impro przenosi się na całość funkcjonowania człowieka. Potwierdzam! Ja postanowiłam nie bać się już oceny i po kilku latach trzymania tych tekstów w najciemniejszym zakamarku laptopa pokazać wszystkim cząstkę siebie.

Pracuję z dziećmi od lat. Lubię dzieci, rzadko kręci mnie coś tak bardzo, jak rozmowa z małym człowiekiem o poważnych sprawach. A poważne sprawy interesują mnie od zawsze, stąd studia filozoficzne i masa przeczytanych książek, traktatów, rozpraw. W tych opisach kilkunastu różnych pojęć czuć miłość zarówno do filozofii, jak i do dziecięcego spojrzenia na świat.

I porusza mnie choćby myśl o tym, że mogłabym podzielić się tym z małymi i dużymi czytelnikami.

Kilka słów o France:

Szukałam ilustratorki. Wiedziałam jak ta książka powinna wyglądać w warstwie wizualnej. Miałam pewne wyobrażenie o tym, jakim doświadczeniem ma być kontakt z tym wydawnictwem, nie tylko dla dzieci, ale też dla dorosłych. Ilustracje Franki pokazała mi koleżanka (pozdrowienia Marta!) i od tego momentu wiedziałam, że to ona - to moja ilustratorka. Ta książka w mojej wyobraźni miała już kreskę i barwy tworzone przez Franciszkę Kujawską.

Pracujemy razem od kilku miesięcy, rozumiemy się doskonale, duża część ilustracji jest już gotowa, inne powstają, ewoluują, każdy pomysł tej dziewczyny mnie zachwyca. Jesteśmy już blisko mety i sama nie wiem, czy bardziej jestem podekscytowana tym, że zobaczę niedługo finalny efekt, czy smutna, że skończymy tę cudowną podróż.

Jeśli chcecie zobaczyć prace Franki zajrzyjcie na jej profil na instagramie: https://www.instagram.com/franciszkakujawska/

Pewnie powiedziałaby teraz, że rzadko tam coś wrzuca i że nie umie w sociale, ale obserwujcie ją, bo to bardzo zdolna osoba z piękną duszą.

No i na koniec konkrety. Na co właściwie zbieram środki?

Potrzebuję opłacić korektę, resztę ilustracji i wydruk pierwszych 1000 egzemplarzy książki "Jak zobaczyć to, czego nie widać?". Dzięki dobrym ludziom (Kamil - Ty wiesz, jak jestem wdzięczna) mam zapewniony skład i edycję. Środki będą mi potrzebne też na wysłanie kilkudziesięciu egzemplarzy do miejsc, w których chcę by czytaną moją książkę m.in. rodzinnych domów dziecka i szkół przyszpitalnych. Na co dzień współpracuję z takimi instytucjami i wierzę, że cudowni ludzie, którzy tam pracują będą mieli wiele pomysłów na rozmowy z dzieciakami w oparciu o "Jak zobaczyć to, czego nie widać?".

Mam nadzieję, że pomożecie mi w realizacji tego projektu. Będę wdzięczna za każdą złotówkę!

Natalia