Czuję się fatalnie zakładając zrzutkę. Ale nadchodzące wakacje zapowiadają się mega ciężko dla mnie, a potrzebuje samochodu. To nie kaprys. Gdzie się da poruszam się rowerem lub na piechotę. Samochodu potrzebuję, żeby móc dojeżdżać do pracy, a pracuje z dziećmi i młodzieżą doświadczającymi trudności, w tym osobami i ich rodzinami w spektrum, z ADHD czy specyficznymi trudnościami w uczeniu się. Sama jestem prawie na pewno na spektrum, spektrum i ADHD ma mój syn, więc rozumiem, z czym się mierzą moi uczniowie i ich rodziny. Z niewyjaśnionych powodów, pomimo dużego zapotrzebowania na półkolonie dla młodzieży w spektrum, moja oferta opieki wakacyjnej spotkała się z ciszą. Tak więc wakacje zapowiadają się raczej kiepsko, przepełnione praca patchworkową.

Pracuje niestandardowymi metodami w nauczaniu języka angielskiego i polskiego. Na lekcjach gotujemy, robimy projekty sensoryczne, rękodzieło, gramy w planszówki, lepimy gramatykę z plasteliny, ćwiczymy sztuki walki czy przebieramy się. Od stycznia namówiłam 2 rodziny na rediagnozę, a jedna na diagnozę dziecka. Jeśli nie będę mogła dojeżdżać do uczniów samochodem, to będę musiała zmienić pracę.

Pracuje też wolontarialnie na rzecz młodzieży w spektrum i przy archiwizacji wspomnień z Kurpi.

Jest okazja kupić samochód od znajomej, w dobrym stanie i nie za milion srebrników. Ale nie mam całości sumy na auto i ubezpieczenie go. Kwota wymieniona to minimum, które muszę osiągnąć, żeby móc sobie pozwolić na zakup samochodu i liczyć na to, że przetrwam wakacje.