Cześć, jestem Edek – dla bliskich Edzio. Mam 8 lat i jestem kochanym, dzielnym psiakiem. Jeszcze niedawno prowadziłem spokojne, szczęśliwe życie. 

15 marca pojechałem z opiekunami na rutynowe badania krwi – wszystko po to, by zapisać mnie na planowany zabieg czyszczenia zębów. Trochę się denerwowałem, ale byłem dzielny – jak zawsze! Niestety, kilka dni później wszystko zaczęło się zmieniać…

18 marca stałem się nieswój – zacząłem wpadać na meble, nie mogłem wejść po schodach, gubiłem się na dworze. Moi opiekunowie szybko zorientowali się, że coś jest nie tak – że mogłem stracić wzrok.

19 marca pojechaliśmy do weterynarza. Diagnoza była szokująca – nagła utrata wzroku. Wtedy zaczęła się walka o odpowiedź na pytanie: co się właściwie stało? Dlaczego nagle przestałem widzieć?

Szybko udało umówić się na wizytę do okulisty, który potwierdził, że wzrok zniknął z dnia na dzień i trzeba działać natychmiast. Niestety, też odkryto, że mam bardzo wysokie ciśnienie. 24 marca trafiłem do kardiologa – tam wykonano dokładniejsze badania, które tylko potwierdziły problem. Wdrożono leczenie, żeby je ustabilizować, bo dopiero wtedy mogłem zostać zakwalifikowany do dalszej diagnostyki okulistycznej.

23 kwietnia miałem przeprowadzoną elektroretinografię (ERG) – specjalistyczne badanie, które sprawdza, czy siatkówka i nerw wzrokowy działają prawidłowo. Wyniki nie wykazały zmian w oku – to oznacza, że przyczyna ślepoty może leżeć głębiej, w układzie nerwowym, lub być skutkiem nadciśnienia.

2 maja odbyłem wizytę u neurologa. To kolejny etap w tej trudnej drodze – potrzebuję jeszcze rezonansu magnetycznego i kolejnych badań, które pomogą odnaleźć przyczynę i dać szansę na leczenie.

Obecnie widzę tylko na jedno oko. Moi opiekunowie robią wszystko, by mi pomóc, ale koszty diagnostyki i leczenia są bardzo wysokie. Dlatego prosimy – pomóżcie mi odzyskać wzrok. Każda złotówka to krok bliżej do zdrowia. Jeśli nie możesz pomóc finansowo – proszę, udostępnij moją historię dalej.

Dziękuję za każdą pomoc i dobre słowo!

Wasz Edzio