Przez ostatnie 11 miesięcy dzięki zaangażowaniu Najbliższych oraz opieki medycznej w Klinice Budzik dla Dorosłych dokonało się wiele pozytywnych zmian w Jego stanie: wyleczono Go ze stanów zapalnych, które nabył w szpitalu neurochirurgicznym. Przeszedł z rehabilitacji biernej na czynną. Uodpornił się. Zostały wyleczone jego odleżyny. Piotrowi zostały ostatecznie ściągnięte nakładki na oczy, które zabezpieczały go przed ciągłym zapaleniem spojówek przez brak odruchu mrugania. Nie było już konieczności podawania Mu tlenu. Gdy z nim byliśmy to ściskał nam dłoń, kręcił głową, ruszał palcami, reagował na masaż ud i stóp, a jego mimika twarzy pokazywała gdy mu się coś nie podobało. Reagował mrugnięciem oczu na tak. Zdarzało się, że mocno ruszał ręką na hydromasażu, a drugą ściskał mi dłoń. Mocno reagował na dzieci i układał wtedy usta do mówienia... Zaczął również reagować na polecenie personelu medycznego i rehabilitantów.

Niestety Jego organizm nie miał już siły walczyć i Piotra serce stanęło w dniu 27.02.2025. Co dla Nas, jako rodziny jest to wielka tragedia, a dla dzieci osierocenie.

Będą obecnie jedynym żywicielem rodziny proszę o zgodę na wykorzystanie tych pieniędzy na kontynuację nauki dla moich dzieci. Proszę darczyńców o informację czy zgadzają się na wykorzystanie środków na moje dzieci czy chcą zwrócić środki na swoje konta, gdyż zebrane pieniądze, które były przeznaczone na Jego leczenie, nie zostały wykorzystane do końca.

________________________________________________________________________________

Nasz Piotruś, kochany tata Nikoli i Kamilka, mąż, syn, brat, przyjaciel, człowiek który nigdy nie odmówił pomocy.

9.12.2023 roku Piotr pojechał na narty, przed wejściem na stok zasłabł. Niestety długo oczekiwał na przyjazd karetki, co finalnie spowodowało, że na stół operacyjny Szpitala Św. Rafała w Krakowie trafił dopiero po 4 godzinach od zasłabnięcia. Diagnoza- wylew śródmózgowy.

Piotr po operacji został wprowadzony w stan śpiączki farmakologicznej. Nasze życie wywróciło się całkowicie.

Obecnie znajduje się w śpiączce, codziennie jeździmy z Tarnowa na OIOM do szpitala w Krakowie, aby go bodźcować oraz wspomagać rehabilitację Piotra z nadzieją na jego wybudzenie.

Mój mąż pomimo tego, ze śpi walczy o powrót do rodziny, co można było zauważyć delikatnym ruchem dłoni, nogi, ramionami. Zaczyna w połowie oddychać samodzielnie.

Przed nami jednak bardzo długa droga: Klinika wybudzania oraz późniejsza rehabilitacja, a każdy dzień jest walką o lepsze jutro. Takie leczenie będzie bardzo kosztowne, jednak niezbędne, aby Piotr mógł wrócić do pełnej sprawności fizycznej i umysłowej.  Nigdy nie spodziewaliśmy się, że będziemy musieli się mierzyć się z takimi przeciwnościami losu. Wiem, ze sama nie będę w stanie udźwignąć kosztów leczenia, dlatego bardzo proszę Wszystkich ludzi wielkiego serca o wsparcie, aby nasz Piotruś wrócił do rodziny.

Z całego serca dziękuję Wszystkim za każde wsparcie, które na co dzień otrzymuję❤️. Jeśli okaże się że nie wszystkie pieniądze będą potrzebne to przekażę je na innych potrzebujących w podobnej chorobie.🙏