Chce żyć, wciąż widząc twarze najbliższych!

Mam na imię Basia. Życzliwa,pogodna z sercem na dłoni.

Fizjoterapeutka, od 20 lat osoba niepełnosprawna, na co dzień pomagająca innym, nie tylko zawodowo.

Od dziecka aktywna fizycznie,kochająca ruch.

Dziś sama potrzebuję Waszej pomocy.

Od trzynastego roku życia choruje przewlekle na Dystrofię Plamkowatą Rogówek,od około 15 lat zmagam się również z chorobą przewodu pokarmowego oraz stawów.

Moje dotychczasowe,pełne wyzwań i walki leczenie, przynosiło mniejsze bądź większe rezultaty.

Jak się jednak dziś okazuje przez wiele lat byłam leczona jedynie objawowo,a bardzo duża ilość zażywanych leków również odbiła się niekorzystnie na moim zdrowiu.

Od 4 lat moje samopoczucie zaczęło się jeszcze bardziej pogarszać,a leczenie,jak i życie w chorobie stało się dla mnie większym wyzwaniem.

Po kolejnym przeszczepie rogówki dwa lata temu,mój organizm przeszedł w tryb walki,walki przeciwko mnie samej.Choroba autoimmunologiczna, która mimo dotychczasowych problemów, stała się kolejnym.

Obecne “leczenie” oraz stawiane diagnozy są sprzeczne i niekompletne.

Leczenie, oraz słowa lekarzy ,że tak naprawdę nie wiemy z czym walczymy.

Leczenie i informacja, że leki nie przynoszą spodziewanych efektów.

Leczenie i rady, które słyszę od tych samych specjalistów : proszę się ratować i szukać pomocy.

Szukałam, próbowałam, ale moje możliwości finansowe, moje i mojej rodziny się skończyły.

Przewlekłe stany zapalne atakują różne części ciała.

Ostatnie dwa lata i kilkanaście pobytów w szpitalach, skończyło się dla mnie koniecznością usunięcia gałki ocznej, na skutek - jak wciąż czytam - stanów zapalnych nieznanej etiologii.

Tu dodam, że moje drugie oko też choruje.

Kolejne skierowania, do kolejnych specjalistów, co przerabiam tak naprawdę od paru lat.

Niezbędna jest pilna specjalistyczna diagnostyka oraz dalsze leczenie i rehabilitacja. Diagnostyka, oraz leczenie prywatne, także zagraniczne.

Potrzebuję również pilnie środków na protezy utraconego oka.Tutaj czas ma ogromne znaczenie, aby zapobiec możliwym powikłaniom oraz tzw.zespołowi poenukleacyjnemu.

To, że dziś zwracam się do was o pomoc, nie jest dla mnie łatwe.

Przecież to ja zawsze pomagałam.

Całe życie mimo mojej niepełnosprawności,starałam się również jakoś sobie radzić,być samodzielna.

Moja wola walki i chęć życia jest jednak silniejsza od wszystkiego innego co dziś czuję, a moja wiara w drugiego człowieka jest również wciąż ogromna.

Za wszelką okazaną pomoc, nawet najdrobniejszą, która przybliży mnie do celu mojej “walki” będę nieskończenie wdzięczna.

Kochani będąc ogromnie wdzięczna za waszą dotychczasową pomoc,bardzo proszę z całego serducha o dalsze wsparcie mojej zrzutki!

Potrzebna kwota,o którą dziś walczymy niestety wzrasta.

W ostatnich dniach dowiedziałam się,że będę potrzebowała również operacji wszczepienia implantu do oczodołu,co wiąże się z dodatkowymi kosztami.

Pamiętajcie,walczycie razem ze mną o moje lepsze jutro.

Nasz sukces,to suma małych wysiłków,powtarzanych dzień po dniu.Wspólnie damy radę!

Wierzę w was!

Ściskam-Basia ❤️