Czy jest coś piękniejszego niż uśmiech mamy? 

Moja nosi go ze sobą cały czas. Ale wiem, że jest coś, co mogłoby sprawić, że ten uśmiech zostanie z nią na zawsze. 

Potrzeba mi do tego jednak Waszej pomocy. Wierzę, że wspólnymi siłami uda się spełnić jej marzenie - drewniany, przydomowy taras na którym będzie mogła odpocząć po pracy. Zwłaszcza w dobie pandemii praca salowej, choć wymagająca, jest totalnie niedoceniana. Mimo problemów ze zdrowiem, nie zostawia szpitala. Jest, bo ludzie jej potrzebują.

Mama zawsze pomaga innym. Częstuje gorącym posiłkiem bezdomnych choć wszyscy krzyczą, że to ryzykowne, przygarnia Harcerzy by nie chodzili głodni, choć ledwo się mieszczą w jej maleńkiej kuchni. Bezpańskie Koty, psy? Nie ma szans by przeszla obojętnie. 

Zawsze twierdzi, że dobro innych jest ponad jej. 

Z pensji salowej nie jest w stanie odłożyć na taras, więc tylko siada i wspomina o tym, że jeszcze kiedyś uda jej się go stworzyć. 

Wierze w to, że dobro, które daje innym wróci do niej i każda wpłacona złotówka przybliży nas do spełnienia jej małego/wielkiego marzenia. Że już niedługo siedząc w bujanym fotelu, będzie popijała kawkę i ze wzruszeniem myślała o osobach, które bezinteresownie pomogły jej.