Jeśli przez dłuższy czas doświadcza się trudności życiowych, łatwo stracić nadzieję na to, że będzie lepiej. Są jednak osoby, które straciwszy nawet to, co najcenniejsze, nie straciły nadziei. Jedną z takich osób była Marta. Ciężko pisać o niej w czasie przeszłym, bo jeszcze niedawno słyszeliśmy jej głos i śmiech. Podziwialiśmy jej determinację i upór. Każdego dnia udowadniała nam, że nie ma rzeczy niemożliwych, a zważywszy na fakt, że Marta była osobą z niepełnosprawnością, czyniło ją w naszych oczach kimś o niespotykanej sile. Jako nastolatka uległa wypadkowi, który przykuł ją do wózka na resztę życia. Przeszła kilkanaście operacji, zmagała się z niewyobrażalnym bólem, ale mimo tak przykrych doświadczeń, nie przestała wierzyć w to, że może ją spotkać szczęście. Na pewno marzyła, aby odzyskać zdrowie, ale równie mocno, jeśli nie bardziej, marzyła o tym, aby założyć własną rodzinę. Marzenie to, wcześniej tak odległe, zaczęło nabierać realnych kształtów, gdy Marta poznała swojego przyszłego męża, Damiana.

Miłość i wsparcie, jakimi siebie obdarzali, czyniła z nich niesamowicie zgrany duet. Uzupełniali siebie nawzajem, co było bardzo istotne, ponieważ Damian jest również osobą z niepełnosprawnością. Mimo barier, które serwowało im życie, udało im się stworzyć wspaniałą rodzinę.

Doczekali się dwóch córeczek: 7-letniej Ani …. i 2-letniej Nikoli, które Marta kochała nad życie.

Niestety, niedługo było im dane cieszyć się tym szczęściem. Marta przygotowywała się do kolejnej operacji, która miała pomóc uporać się jej z nowymi problemami zdrowotnymi i pomóc w codziennych funkcjonowaniu. Na krótko przed wyjazdem do szpitala Marta odeszła nagle we śnie. Ogrom rozpaczy, który to odejście spowodowało jest trudny do wyrażenia jakimikolwiek słowami. Mąż Marty został sam, z dwiema małymi córeczkami. Z uwagi na swoją niepełnosprawność związaną ze wzrokiem nie może podjąć dodatkowej pracy i jest w trudnej sytuacji materialnej. Jako przyjaciele tej niezwykłej rodziny, nie możemy zostawić go w potrzebie i postanowiliśmy zorganizować zbiórkę, która pomoże im choć w małym stopniu uporać się z problemami finansowymi i zapewnić fachową opiekę dziewczynkom. Będziemy niezwykle wdzięczni za każdą wpłaconą złotówkę. Mocno wierzymy, że wspólnie uda nam się pomóc. A tej wiary nauczyła nas Marta.

Przyjaciele Marty i Damiana