Mam na imię Justyna i w tym roku kończę 42 lata

Kilka lat temu odkryłam, że mam postępujący zanik mięśni w lewym udzie.

Oczywiście nie zawsze tak było. Za dzieciaka dużo jeździłam na rowerze i ogólnie lubiłam sport, ale w wieku 15 może 16 lat zauważyłam, że nagle mój organizm odmawia posłuszeństwa i z osoby która lubiła biegać, stawałam się osobą dla której bieganie było katorgą.

Oczywiście do lekarza wtedy nie poszłam, gdyż uważałam że to nic wielkiego. I tak tkwiłam w tym do 30 roku życia, do momentu w którym zaczęłam się potykać i przewracać na prostej drodze, oraz spadać ze schodów, również z tramwaju czy autobusu.

Diagnoza u neurologa: postępujący zanik mięśnia czworogłowego wraz z mięśniami towarzyszącymi. "Będzie pani jeździć na wózku" usłyszałam...

Po 10 latach chodzenia do różnych lekarzy dowiedziałam się: że "nadal nic nie wiem". Lekarze nie sa mi w stanie powiedzieć skąd się wzięła moja dolegliwość, mogą ewentualnie domniemywać, że uszkodzenie jest mechaniczne na skutek jednego z upadków z roweru.

Dolegliwość moja uprzykrza mi codzienne życie, gdyż teraz nie jeżdżę na rowerze, nie biegam i moja sprawność fizyczna staje się ograniczona. Nie ma możliwości abym weszła do tramwaju czy autobusu, gdyż nie jestem w stanie siłą mięśni nóg się podnieść do góry.

Z tego względu proszę Was tu i teraz o to, byście pomogli mi i bym uzbierała na auto z automatyczną skrzynią biegów.

Na chwilę obecną jeżdżę 20 letnią golfem, który jak wiadomo lubi się często psuć.

Aktualnie mieszkam na wsi i aby dostać się do pracy, jedynym środkiem transportu jest dla mnie auto. Nie chcę być zależna od innych osób, chcę być cały czas samodzielna albo jak najbardziej samodzielna i dlatego chcę zmienić auto na lepsze.

Wiem, że na pewno na świecie są dobrzy ludzie z ogromnym sercem i będą w stanie choć troszkę wesprzeć moje marzenie.

Dziękuję z całego serca wszystkim.