Witam. Pewnie zastanawiasz się co ten tytuł znaczy ? Więc już tłumaczę.

Odkąd urodziła się nasza córka czyli już 7 lat temu, mój mąż w niczym mi nie pomagał. Praktycznie nie było go wcale jak nasza mała Zuzia dorastała, stawiała pierwsze kroki czy tez wypowiedziała pierwsze słowa. Byłam sama i samotna. To doprowadziło nas 3 lata temu do poważnego kryzysu w małżeństwie. Byłam zdecydowana odejść od męża i zacząć zycie od nowa sama z córką. Nie miałam swoich pieniędzy ponieważ nie pracowałam, miałam jedynie Kilka ubrań i to wszystko co było moje. Postanowiłam sprzedać działkę. Miałam wtedy spakować się i odejść lecz obydwoje postanowiliśmy dać sobie szanse, wyjaśniliśmy sobie co nas boli. Sami jak i z pomocą psychologa podczas terapii małżeńskiej i każdego z osobna.

Od momentu sprzedania działki wpadłam Ja osobiście w dług, którego w tym momencie nie jestem w stanie sama spłacić. Pewnie pomyslisz sobie teraz " przewaliła całe pieniądze " " dobrze jej tak ". Mi z tym bardzo źle, bo pod wpływem negatywnych emocji przegrałam siebie. Czuję się przegrywam życiowym. Nic mi w życiu nie wychodzi. Staram się coś osiągnąć lecz nie jest mi to widocznie dane. Chcielibyśmy z mężem powiększyć rodzinę lecz nie potrafię spać po nocach myśląc o tym ze mam dług, który muszę spłacić przez swoją głupotę. Tak przyznaje się do tego. Staramy się o kolejne dziecko lecz Pewnie nerwy, stres mają ogromne znaczenie. Chciałabym zacząć od nowa nie obarczając tym mojej rodziny. Nie przechodź obojętnie. Każda złotówka ma znaczenie. Dobro wraca. Ja zmieniłam swoje zycie lecz ten jedyny błąd ciągnie się za mną a brdzo bym chciała się go raz na zawsze pozbyć i zamknąć tamten etap a otworzyć nowy.